Olympische Spelen moet 'beste wedstrijd ooit' worden voor polsstokhoogspringer Menno Vloon

"Een bonk spier en een hoop lef", zo omschrijft oud-Olympisch polsstokhoogspringster Femke Pluim, Menno Vloon. Volgens haar is dat ook wel nodig om een goede polsstokker te worden: "Iedereen is gepassioneerd voor het onderdeel, het spelletje en de adrenaline die erbij komt kijken. Je moet wel ergens, ik wil niet zeggen een steekje los hebben om eraan te beginnen, maar: het is wel gewoon een enorme hoogte waar je overheen moet springen. Niet iedereen kan dat zomaar."

Polsstokgevoel geeft adrenalinekick

Op de vraag of Pluim het eng vond om over grote hoogte te springen, bekent ze dat ze 'geen held is met hoogtes'. En toch wilde ze polsstokhoogspringen: "Je groeit er ook een beetje in. Dus ik begon ermee en toen dacht ik van, die adrenalinekick is super gaaf. (...) Ik heb eigenlijk nog nooit iets anders gevonden waarvan ik denk, dit is het polsstokgevoel."

Pluim deed mee aan de Olympische Spelen van 2016 in Rio de Janeiro. "Ik weet niet zo goed meer of ik toen heel erg zenuwachtig was. Wat ik wel nog weet is dat ik in de callroom zat en dat ik dacht, ik wil zo meteen even op de baan staan en beseffen dat dit de Olympische Spelen zijn. Dus ik kwam het stadion binnen en zag de ringen en toen dacht ik wel van 'ja, dit is wel heel echt'."

Het persoonlijk record van Vloon ligt nu net onder de zes meter, maar Pluim denkt dat hij zomaar over die magische grens kan gaan. En hoe mooi zou dat zijn, als dat op de Olympische Spelen lukt?

Tamminga en Vloon

Om hem zo goed mogelijk klaar te maken voor de Spelen, wordt Vloon bijgestaan door coach Christian Tamminga. Zelf kwam Tamminga als polsstokhoogspringer ook tot grote hoogte: "Die ervaring die ik heb, probeer ik nu toe te passen bij Menno." Vroeger kreeg Tamminga zelf energie van springen, nu krijgt hij dat via Menno ook: "Als iemand het goed doet, dan is het net alsof je zelf springt."

Tamminga: "Wat Menno heeft, dat reactieve, dat snelle, dat had ik ook. Explosieve sprongen kon je maken, dat kan Menno ook echt. Dus dat gevoel wat ik dan heb, dat geeft hij mij een beetje. Daarom is training geven leuk. Dit is voor mij ontspanning."

En dat polsstokgevoel waar Pluim het ook over heeft, daar kan Tamminga zich ook helemaal in vinden: "Dat moment van loskomen, die explosie van die stok en dat je in handstand op de stok komt en dat je nog een beetje doorvliegt. Dat is de kick. Daar doen we het allemaal voor en uiteindelijk over die lat heenkomen. Dat is waanzinnig."

Olympische Spelen moet 'beste wedstrijd ooit' worden

Volgens Vloon had hij niet hetzelfde niveau kunnen bereiken zonder Tamminga: "De manier waarop we nu trainen is zoveel polsstok-specifieker dan ik normaal deed. Vroeger deed ik maar wat en nu weet ik echt wat ik doe." En straks op de Olympische Spelen moet het harde werk zich dan uitbetalen: "Daar wil je pieken, ik weet niet of zo'n moment nog komt over vier jaar. Dus ik hoop dat dit wel mijn beste wedstrijd ooit word."