Lieke Klaver blikt terug op Olympische Spelen: 'Baal nog iedere dag van mislukte halve finale'

Een echte bèta

Klaver, die zichzelf een "echte bèta" noemt, heeft een grote interesse in exacte vakken zoals wiskunde en natuurkunde. "Ja, het liefst wel," vertelt ze over haar voorkeur voor exacte studies, "daarom baal ik ervan dat ik nu niet een studie in de bèta kan doen." Haar ambitie om bouwkunde te studeren moest wijken voor de intensieve trainingsschema's van haar sportcarrière. Toch houdt ze de deur open voor de toekomst: "Als ik straks afgestudeerd ben van de studie die ik nu doe, wil ik wel iets van deeltijd of een tweejarig iets gaan doen. Wel richting de wiskunde. Of sterrenkunde. Maar alles waar ik weinig van weet, vind ik zo interessant. En het liefst wil ik alles weten, en daardoor weet ik eigenlijk van alles net niks."

Gouden estafette

Klaver herleeft met een lach haar gouden estafette-overwinning wanneer ze het radioverslag hoort. De herinneringen komen terug: "Ik wist even niet meer wat voor en achter was," vertelt ze. "Ik kon niet goed zien hoe Femke Bol over de finish kwam, dus ik dacht dat we dichtbij de nummer één zaten, maar toen zagen we op het bord dat we goud hadden." Het moment van euforie tussen de teamleden blijft haar bij: "Dat was feest."

Goud en zilver

Lieke Klaver beleefde afgelopen zomer de Olympische Spelen als een aaneenschakeling van hoogte- en dieptepunten. De Nederlandse atlete veroverde met haar team niet alleen het goud in de 4x400 meter gemengde estafette, maar won ook het zilver in de 4x400 meter vrouwenestafette. Haar herinneringen aan deze prestaties zijn echter opvallend verschillend. "Het gouden moment staat me iets beter bij omdat ik daar meer filmpjes van heb teruggezien," vertelt Klaver. "Maar bij die zilveren race, aan het einde van het toernooi, weet ik er eigenlijk nauwelijks nog iets van. Ik was gewoon helemaal op."

Een fragment van commentaar door Andy Houtkamp herinnert haar aan de hectiek van dat zilveren moment: "In mijn hoofd was ik tweede loper, maar blijkbaar was ik de eerste," lacht Klaver. "Het voelt zo surrealistisch om dit terug te horen. Alles wat ik dacht tijdens de race was: blijf zo dicht mogelijk bij de Amerikaanse."

Dieptepunt in halve finale

Klaver kende een teleurstellend moment in haar halve finale op de 400 meter sprint. Ze kreeg na een vreemde actie een waarschuwing en was daar dusdanig door van slag dat ze vervolgens geen goede race meer kon lopen: "Ik zat daar en dacht: verlies je concentratie niet," vertelt ze. Toch bleek dit averechts te werken; doordat ze zich vooral richtte op het behouden van haar concentratie, verloor ze de focus op haar taken: "Ik denk er nog elke dag aan en baal er ook nog iedere dag van." Volgens Klaver is dat de realiteit van topsport: "Het is zuur dat zoiets gebeurt tijdens het belangrijkste moment in mijn leven."

Ondanks de tegenslagen blijft Klaver strijdlustig. "Ik ben begonnen met trainen voor het nieuwe seizoen, en zodra ik dat echt voel, kan ik het hoofdstuk afsluiten. Dan kan ik verder," vertelt ze. Ze is vastberaden om nog beter te worden en nieuwe medailles te veroveren. "Opgeven is geen optie. Topsport is keihard, maar dat hoort erbij," besluit Klaver met een glimlach.