Beweegarmoede: 'Geen gezondheidsprobleem, maar sociaal-economisch probleem'

Het RIVM meldt dat we in 2050 gemiddeld 86,5 jaar oud zullen worden en dat bewegen hierin een belangrijke rol speelt. Maar dan moeten we dat wel écht gaan doen.

De beweegnorm

Om het doel tot voldoende bewegen te behalen, dient men aan de beweegnorm te voldoen. 55 procent van de Nederlanders redt deze norm nu niet. De beweegnorm bestaat uit de beweegrichtlijnen die door de gezondheidsraad op papier zijn gezet. Deze schrijven voor dat we als volwassenen 2,5 uur matig intensief moeten bewegen en daarnaast nog twee keer week spier- en bot-versterkende oefeningen moeten doen. Voor de jeugd ligt de norm op één uur per dag matig intensief bewegen en drie keer per week de versterkende oefeningen uitvoeren.

"Met matig intensief bewegen wordt een inspanning bedoeld waarbij je het net begint te merken in je lijf", zegt Stuij. Dit kan dus een wandeling of de sportschool zijn, maar ook tuinieren of schoonmaken.

Beweegarmoede

Er is de afgelopen jaren veel ingezet op meer bewegen, vertelt de onderzoeker. Toch steeg het het aantal mensen dat de norm wel haalt maar met vijf procent in de afgelopen twintig jaar.

Het RIVM-rapport wijst uit dat jongeren stukken minder makkelijk in beweging te krijgen zijn dan destijds. "We zien in de tienerleeftijd, vooral bij de overgang van de basisschool naar de middelbare school, dat het percentage dat lid is van een sportvereniging afneemt", zegt Stuij. "Daarvoor zijn meerdere factoren aan te wijzen, zoals sociale media en fatbikes. Hoe dan ook zijn er allerlei dingen in onze samenleving die dat bewegen minder makkelijk maken."

"We zien veel verschillen tussen verschillende groepen in de samenleving", zegt Ruij. Zo zijn, in tegenstelling tot de jeugd, mensen met een hbo- of wo-opleiding meer gaan bewegen, evenals ouderen.

De leefstijlcoach

Een van de factoren die bewegen negatief zouden kunnen beïnvloeden, zijn kosten die verbonden zijn aan het lidmaatschap van een vereniging of sportschool. "Wandelen kost in principe niets, maar het is een misvatting dat daar het probleem zit", zegt Ruij. Ze legt uit dat er ook ruimte moet zijn om te sporten. "Het kan heel makkelijk en heel goedkoop, maar het lastige aan die directe koppeling tussen beweeggedrag en onze gezondheid is dat er ook iets onder zit dat het 'je eigen schuld is' als je niet gezond bent. En die koppeling zit heel sterk in onze samenleving."

Ruij stelt dat gezondheidsproblemen veelal weg worden gezet als iets individualistisch, terwijl het als maatschappelijk probleem erkend zou moeten worden. "De samenleving die we nu hebben, maakt het niet makkelijk. We worden continu gevraagd om ons gezond te gedragen en uiteindelijk hebben we allemaal een leefstijlcoach nodig om alle verleidingen om ons heen te kunnen weerstaan."

Ruimtetekort

"Het is geen gezondheidsprobleem, maar een sociaal-economisch probleem", stelt Ruij. Ze vertelt dat bewegen iets is waar plek voor moet zijn in het dagelijkse leven. Maar onze dagelijkse levens zien er heel verschillend en ook heel vol uit. "Financiële en chronische stress heeft een grote impact op je leven, waardoor voldoende bewegen, maar ook gezond eten, geen ruimte krijgt."

Mensen moeten volgens Ruij meer ruimte in hun levens krijgen om te sporten. En dat kan alleen maar door het bewegingstekort te zien als een sociaal-economisch probleem. "Er is al veel aandacht voor de fysieke omgeving, maar de komende jaren moeten we ervoor zorgen dat bewegen stukken aantrekkelijker wordt. Voor alle groepen in de samenleving."