Halsbandparkieten in Nederland: hoeveel zijn er?

Het verhaal gaat dat een klein groepje halsbandparkieten ooit ontsnapt of losgelaten is uit de volière van een liefhebber. Ze weten in ons klimaat goed te overleven en langzaam verspreiden ze zich vanuit Den Haag en Amsterdam verder over de Randstad en soms ook daarbuiten. Maar hoeveel zijn er nou exact? In de winter slapen de parkieten in grote groepen in bomen bij elkaar. Voor vogelaars is het dan relatief makkelijk om ze te tellen, want doordat er geen bladeren een de bomen zitten, vallen de vogels meer op.

Slaapplaats voor halsbandparkieten

De Weerdsluis in hartje Utrecht is op dit moment zo’n slaapplaats voor halsbandparkieten. Daar is Albert de Jong van Sovon Vogelonderzoek Nederland één van de tellers. In de platanen langs de Nieuwekade en de Weerdsingel slapen nu iedere nacht grote groepen.

"Tegen zonsondergang komen ze uit een groot gedeelte van de provincie hierheen", legt Albert uit. "Het grappige is dat het wel een plek is waar parkieten van houden, bomen langs het water, herrie, mensen en kunstlicht maakt ze allemaal niks uit. In het stedelijk gebied is het 's nachts warmer en het zijn vogels die graag samen slapen."

Opkomst van roofvogels

Maar in de gebieden waar ze als eerste zaten in de jaren 70 en 80, is er de laatste jaren juist sprake van een afname. "Dus die aantallen van soms wel 5.000 parkieten op het Binnenhof, die je dan in het NOS Journaal achter Ron Fresen langs zag vliegen, die zijn veel kleiner geworden", vertelt Albert de Jong. De onderzoekers van Sovon wijten dat voorzichtig aan o.a. de opkomst van roofvogels als slechtvalken en havik in het stedelijk gebied.

De Jong telt met de kijker in de ene hand en een tellertje in de andere, heel zorgvuldig de in de bomen neergestreken parkieten. Intussen kwetteren de vogels dat het een lieve lust is. Maar als de zon onder is, is het stil. En heeft Albert de Jong maar liefst 1.076 halsbandparkieten op z'n teller staan. "Meer dan ik er ooit hier geteld heb."