Waarom we geen honden eten

"Als je het dier niet ziet, kun je er geen band mee hebben", aldus Quaedvlieg. "Dan kun je het gerust opeten, want het is een product geworden in de supermarkt. Maar als je het levende dier in de ogen kijkt realiseer je wat een prachtig levend wezen het is. Dan komen er hele andere dingen boven."

13 brieven aan haar hond

Haar boek is een bundeling van dertien brieven aan haar inmiddels overleden hondje Xiaohei. Ze adopteerde dit hondje toen ze in China woonde. "Twee Shanghaise zakenvrouwen vonden haar aan een paal gestrikt met een enorme halswond. Waarschijnlijk was ze bestemd voor de hotpot; om op eten. Wij hebben haar vervolgens opgevangen."

Na het overlijden van Xiaohei realiseerde Quaedvlieg dat er een connectie is tussen mensen en dieren waar we eigenlijk te weinig over nadenken. Dat er iets heel bijzonders kan ontstaan tussen mens en dier. Of het nu gaat over een huisdier of over vogels: de connectie die je krijgt door naar een dier te kijken is iets onnoemelijks. Ik verbind met die met de ziel. Het is iets overstijgends."

Open Varkensstallendag

Het gros van de dieren die we tegenwoordig eten krijgt de consument nooit te zien. Het zou volgens Quaedvlieg veel uitmaken wanneer we wel regelmatig met hen contact maken. "In mijn boek doe ik een voorstel om net als de Open Monumentendag een Open Varkensstallendag te houden. Zodat je van varkensstal naar varkensstal slentert en de dieren in de ogen kan kijken. Alleen denk ik dat dat snel afgelopen is met de intensieve varkenshouderij."