Waarom willen Bezos en Musk de ruimte in?

Van een afstandje zou je kunnen denken dat het gaat om een wedstrijdje verplassen tussen de twee wonderboys van Silicon Valley. De één de rijkste man op aarde, de ander doorlopend in het nieuws met wilde plannen, die hij vaak nog realiseert ook.

Maar ze hebben wel degelijk hun redenen. Bezos benadrukt dat onze toenemende welvaart ervoor zorgt dat onze energieconsumptie alleen maar toeneemt. Hij concludeert daaruit dat er onvermijdelijk een energietekort gaat ontstaan aarde. Dus voor hem heeft de mens de keuze tussen stagnatie op aarde, of doorgroeien in ons zonnestelsel en daarbuiten.

Meer welvaart, meer energie

Daar lijkt hij op de middellange termijn gelijk in te hebben. De wereldbevolking zal deze eeuw naar verwachting doorgroeien naar zo'n 9 miljard mensen, die voor een groot deel willen meeprofiteren van de welvaart – en dus steeds meer energie gaan gebruiken.

Maar die voorspellingen kijken zelden voorbij 2050. Geboortecijfers zijn heel laag in de westerse wereld, en dalen in Afrika en andere ontwikkelingslanden. In Singapore, het land met het laagste geboortecijfer ter wereld, krijgen echtparen inmiddels duizenden dollars subsidie als ze (meer) kinderen krijgen. Maar zelfs die klinkende munt kan het tij daar niet keren. Met andere woorden: de wereldbevolking kan ook weer gaan krimpen als de welvaart blijft toenemen.

Naar Mars vluchten

Elon Musk lijkt nog iets pessimistischer dan Bezos. Hij maakt zich regelmatig zorgen dat een heel slimme kunstmatige intelligentie aan onze controle zal ontsnappen en ons in elk opzicht zal overvleugelen. En hij is ook niet optimistisch over de uitkomst van de klimaatverandering. Dus voor hem lijkt het koloniseren van de ruimte bijna een soort vlucht van de aarde te zijn. Hij heeft meermaals gezegd dat hij op Mars wil sterven – maar dan hopelijk niet bij de landing.

Wilde droom of realistisch plan?

Zijn dit nu wilde dromen, of realistische plannen? Dat hangt er sterk vanaf aan wie je het vraag, maar veel mensen zijn sceptisch. De uitdaging is dan ook enorm: We zijn al bijna vijftig jaar niet op de maan geweest, en nog nooit verder. De ruimte is desolaat, ijskoud en verlaten – niet echt een plek voor (menselijk) leven.

In eerste instantie zal een ruimtekolonie uit een klein clubje mensen bestaan. Die zitten dan zeer langdurig met elkaar in een kleine ruimte. Een soort Big Brother zonder einddatum, een psychologisch experiment waarvan de uitkomst hoogst ongewis is.

Onmogelijk bestaat niet

En misschien wel het belangrijkste: waarom zou je de aarde achter willen laten? Het is voor zover we weten de enige plek in het heelal waar leven is. We hebben hier veel problemen, maar zou het niet prioriteit moeten zijn om die op te lossen?

Anderzijds kun je ook zeggen: sommige van de mooiste dingen worden bereikt door mensen die zich niet laten tegenhouden door het feit dat iets onmogelijk is. Wie weet kijkt de mensheid over een paar eeuwen met ontzag terug op het pionierswerk van Musk en Bezos.

Waarom zijn we eigenlijk al bijna 50 jaar niet meer op de maan geweest? Lees het op NPO Focus.

NPO Radio 1 houdt je dagelijks op de hoogte over de laatste ontwikkelingen in de wetenschap

Maandag t/m vrijdag rond 16.20 uur in Nieuws en Co
Iedere werkdag van 02.00 tot 04.00 uur in Focus
En wanneer je maar wilt in de podcast Focus Wetenschap