Voormalig 3x3-captain Jobse heeft goede hoop op medaille: 'In breedte heeft Oranje sterkste team'

Als voormalig captain van het Nederlandse 3x3-basketbalteam geniet Jesper Jobse meer dan wie dan ook van het huidige Oranje, waar hij als teamadviseur namens de basketbalbond bij betrokken is. Met oud-teamgenoot Dimeo van der Horst onderhoudt hij nog steeds goede contacten. "Het is voor mij geen verrassing dat we staan waar we nu staan", zegt hij over de prestaties van Oranje. In het olympisch toernooi houdt de ploeg vooralsnog uitstekend stand. Medaillekansen liggen in het verschiet, denkt hij.

Explosievere variant

Jobse heeft het reguliere basketbal jaren geleden opgegeven om zich op de explosievere versie te richten. Wat maakt de 3x3-variant zo mooi? "Het is de puurste vorm van basketbal", legt Jobse uit. "Je stapt het veld op en kunt laten zien wat je kan. In het reguliere basketbal is er vaak één iemand die van alles mag doen, en heeft iedereen een bepaalde rol. In het 3x3-basketbal is iedere speler een all-rounder. Als één van de teamgenoten niet levert, ben je kansloos. Er is geen coach langs het veld die de beslissingen maakt; je moet perfect met elkaar samenwerken en oplossingsgericht denken op de momenten dat het nodig is."

De 3x3-variant heeft nog een voordeel, zegt Jobse. "In de reguliere basketbalcompetitie kom je in Nederland al gauw achter de Amerikanen te staan", legt hij uit. "Je wordt in een rolletje gestopt, terwijl je voor je gevoel veel meer kan betekenen. In het 3x3-basketbal kon ik de speler zijn waarvan ik wist dat ik die kon zijn, maar waarvoor ik nooit de kans had gekregen om dat te laten zien."

Jobse was aanvoerder van het Nederlandse 3x3-team toen hij in aanloop naar de Spelen van Tokio een punt achter zijn carrière zette. Het 3x3-basketbal debuteerde in Tokio als olympische sport, maar Jobse wilde niet wachten op de Spelen die vanwege corona met een jaar werden uitgesteld. "Ik had zeven jaar lang de wereld rondgereisd", verklaart hij. "Tokio zou mijn allerlaatste doel zijn geweest."

Zo ver kwam het dus niet. Dat hij met Oranje al had bewezen bij de wereldtop te horen, hielp bij het maken van die keuze. "We hadden twee WK-finales gespeeld en een EK-medaille gewonnen. Ik wist hoe het voelde om een ontwikkeling door te maken in de sport, dus ik kon het vrij makkelijk loslaten."

Dat Oranje twaalf jaar na de entree in de 3x3-wereld nog steeds tegen de wereldtop aan schuurt, lag niet altijd voor de hand. "We kwamen in 2014 eigenlijk per ongeluk op het WK terecht, via een wildcard. Met een bij elkaar geraapt team en een voorbereidingstijd van twee weken eindigden we als laatste."

Grip op de wereldtop

Het smaakte naar meer. "Ik ben daarna gaan zoeken: met wie kan ik dit verder ontwikkelen? Met veel vallen en opstaan kregen we grip op de wereldtop, getuige die EK-medaille." Van het een komt en ander en dus telt Nederland nu verschillende clubs die een 3x3-variant aanbieden. "Zeker in de zomermaanden, als de reguliere competitie stil ligt", vertelt hij. "Nu is er twaalf maanden per jaar aanbod, voor iedereen die lekker wil basketballen."

De prestaties van het huidige Oranje zullen bijdragen aan de populariteit van de 3x3-basketbal, daarvan is Jobse overtuigd. Waar hij overigens ook overtuigd van is: een olympische medaille. "Wij zullen nooit snel uitspreken dat we voor goud komen", zegt hij. "We willen meestal eerst de kat uit de boom kijken. Maar ik zeg het gewoon: als alles bij het team goed loopt, hebben ze in de breedte het sterkste team. Er is geen team op dit toernooi waarvan we niet eerder hebben gewonnen."