Andere Tijden Kees: Alpinetranen van verdriet en geluk

"Expect the unexpected. Als verslaggever ga je vaak met plan A ergens naartoe, maar dat plan kan soms al snel de prullenbak in. Zo ook toen ik met cameraman Paul Jochem vanochtend al om 7 uur naar Yanqing te gaan. Dat ligt tussen Peking en Zhangjiakou, waar ons hotel is. In Yanqing vindt het alpineskiën plaats en we hadden twee items in gedachten: één met de Nederlandse alpineskiester Adriana Jelinkova en één met de Amerikaanse Mikaela Shiffrin, topfavoriete bij de reuzenslalom."

"Zij was de regerend olympisch kampioen en op dezelfde dag kwam bij de mannen haar Noorse vriend Alexander Kilde in actie, op de eerder uitgestelde afdaling van zondag. Ook Kilde maakte een grote kans op goud. We zagen al een item voor ons met een gouden koningskoppel. Op social media zagen eerder al een grappig filmpje van Kilde die als een soort Romeo onder het balkon van Shiffrin zat in het olympisch dorp. Ook als geliefden mogen zij door alle maatregelen nu niet samen zijn."

Emotionele wending

"Shiffrin startte als zevende, maar al na een paar seconden gleed ze onderuit. Iets dat niemand had verwacht. Er kon een streep door het koningskoppel-item. Dan is het omschakelen en de focus ging op Jelinkova, die als 32ste startte. We zagen haar niet al te snel naar beneden gaan, maar we dachten nog: er gingen zoveel dames voor haar onderuit, misschien wil ze vooral overeind blijven en finishen. Maar ze miste een poortje en lag er ook uit."

"Ze was gedesillusioneerd en stond lang bij haar moeder voordat ze naar ons kwam in de mixed zone. Ze was eerst kortaf, maar er bleek meer aan de hand. Ze vertelde dat ze in aanloop naar haar race veel coronastress had. Haar Ct-waarde bij een coronatest bleek te laag. Ze mocht zich niet meer onder andere mensen begeven. In januari had ze al corona, maar vervolgens waren er negatieve testen. Blijkbaar werden er sporen van corona ontdekt. Ze had door alle spanning en stress bijna niet meer geslapen, zei ze."

"Ze was in tranen en zei nog: ik weet niet of ik dat allemaal mag vertellen, maar ik ben altijd eerlijk. Ik dacht even een quote te halen van een teleurgestelde Jelinkova, maar dan blijkt er wel een bijzonder verhaal achter te zitten. Heel sneu voor haar, natuurlijk. Ik heb daarna chef de mission Carl Verheijen over de gang van zaken rond Jelinkova gesproken en hoe NOC*NSF omgaat met dit soort situaties. Zo kom je soms met verhalen terug waar je niet op had gerekend."

"Dat het nu zo rustig is in de mixed zones tijdens de Winterspelen hielp ook daarbij. Er waren verder geen Nederlandse journalisten. Dan heb je met Jelinkova de tijd en de rust om het gesprek even op te bouwen. We wachtten trouwens nog op Shiffrin, maar die wandelde snel voorbij, althans bij ons. Ik werd bij eerdere Winterspelen ook weleens gevraagd om de 'grote' namen proberen te spreken. Dat is lang niet altijd eenvoudig als Nederlandse verslaggever in een internationaal speelveld. Bij schaatsen staan we als Nederlanders vooraan, maar bij grote wintersporten in de bergen, staan we in een hoekje achter tv-stations uit onder andere de VS, Canada en Duitsland."

In het spoor van Vonn

"In PyeongChang in 2018 werd mij gevraagd: probeer alpineskiester Lindsey Vonn, een Amerikaanse ster, voor de microfoon te krijgen. Zij had in Vancouver in 2010 goud gewonnen op de afdaling en miste vervolgens Spelen in Sotsji door een zware blessure. In PyeongChang ging ze voor haar laatste olympische kunstje. We hadden onderaan de piste niet de beste plek en moesten dus ook creatief zijn. Ook omdat de kans niet groot was dat we Vonn zouden spreken. Met de cameraman maakte ik toen het plan om familieleden van Vonn te spotten. We hadden goed uitzicht op de tribune. Met een telelens keken zagen we de zus en moeder van Vonn zitten. We besloten toen hen te filmen tijdens de afdaling van Vonn. Ze pakte dit keer geen goud, maar veroverde brons. Dat was na haar blessure een hele bijzondere prestatie."

"We ging tegen beter weten in de mixed zone, moesten achteraan aansluiten, maar wisten zonder dat iemand het zag naar een vak te lopen waar we eigenlijk niet mochten staan. Nadat Vonn langs alle grote tv-stations was geweest kwam ze nog bij een grote groep verslaggevers die zeg maar als laatste nog overbleven. Ik stak mijn arm ook maar door de kluwen mensen. Nadat ze een aantal vragen een beetje oppervlakkig had beantwoord, viel er even een korte stilte viel en greep ik mijn kans."

"Ik zei: 'Lindsey, we hebben jouw familie gefilmd en ze waren behoorlijk emotioneel. Wat doet dat met jou?' Ze keek toen even op, zette drie stappen naar ons toe en ze brak een beetje toen ze daarop inging. Na afloop bedankten de internationale collega's mij voor mijn vraag. Ze zaten allemaal te azen op een emotionele Vonn. Die quote hebben ze toen allemaal gebruikt. Je moet dus creatief zijn om tussen alle internationale media te kunnen komen. En flexibel blijven, want tijdens de Spelen gebeurt altijd iets onverwachts."