Docu over skateboardster Candy Jacobs: 'Mijn Olympische droom is nog niet begraven'

"We hadden het allemaal niet verwacht, we hadden natuurlijk heel anders gehoopt. Dat ik met gouden medailles naar huis zou komen, maar het is anders gelopen", zegt Jacobs.

"Mijn instelling is dat alles altijd kan veranderen. Ik geloof dat de wereld maakbaar is, maar ook dat er heel veel mis kan gaan. Daar hou ik altijd rekening mee. In de film zie je ook een fragment waarin ik voor de ring sta en dan zeg ik: yo, we hebben het gehaald man! Ik ben er, het is allemaal gelukt. Het was ook de eerste keer ooit dat skateboarden in de Spelen zat. Dat was al spannend en toen kwam het hele Covid-verhaal en ging alles mis."

Verwerken

"Ik ben heel blij dat de film nu uit is, want dat was het laatste luikje dat nog openstond. Ik merk wel dat het weer dingen losmaakt. Ik moet blijkbaar toch nog aan de bak met verwerken. Maar eigenlijk gaat het heel goed met me. Ik ben weer veel aan het skaten. De liefde voor skaten is overeind gebleven", aldus Jacobs.

"Ik was best wel een ingewikkeld kind. Ik heb duizend verschillende sporten en instrumenten geprobeerd. Ik probeerde iets te vinden wat mijn aandacht hield. Alles interesseert mij maar heel kort. Als ik skateboarden niet had gevonden, zou het leven voor mij nog ingewikkelder zijn. De docu geeft een hele goede inkijk in mijn belevingswereld. Ik snap mezelf ook beter door skateboarden."

Ultieme vrijheid

"Je bent verplicht om in het nu te zijn. Je kunt niet me je hoofd ergens anders zitten. Je moet je lichaam voelen, anders lig je de hele tijd op de grond. Het dwingt je om met je geest in dat moment te zijn. Dat maakt voor mij skateboarden de ultieme vrijheid, want dat kan ik buiten skateboarden nergens ervaren."

Jacobs: "Ik begin me langzaam te realiseren dat het ooit een keer stopt, misschien dat er iets anders voor in de plaats kan komen. Maar daar heb ik nog helemaal geen zin in. De Olympische droom is nog niet helemaal begraven."