Huurwet van Hugo de Jonge 'rijdt meer woningen bouwen volledig in de wielen'

Mona Keijzer (BBB) is de opvolger van De Jonge op het ministerie en zal de wet van haar voorganger moeten uitvoeren. Maar, gaf ze aan tijdens de hoorzittingen in de Tweede Kamer, "de regelgeving moet op zo'n manier worden vormgegeven, dat er nog verhuurd wordt." De Gruyter betwijfelt of het haar gaat lukken, zegt hij, omdat veel verhuurders hun huis nu zullen verkopen.

De Gruyter noemt de nieuwe huurwet een wet "tégen de verhuurder. Niet zozeer een wet voor de huurder en zeker niet voor de woningzoekende."

Wie pakt de regie?

De Jonge wilde het woningtekort aanpakken door deels bij te bouwen. Daar is De Gruyter het mee eens. "Maar de taart die we hebben moeten we eerlijker verdelen", zou De Jonge volgens De Gruyter hebben gedacht. "De manier waarop hij dat heeft gedaan rijdt juist dat tweede doel, meer woningen bouwen, volledig in de wielen."

De grote vraag is vooral: wie moet de regie pakken? "Volkshuisvesting is echt een lokaal iets. Dat wordt met name door de lokale wethouder en directeur ontwikkeling gedaan", vertelt De Gruyter. Lokale overheden bepalen nu al vooral waar en hoe er moet worden gebouwd en hoe ondernemers moeten exploiteren, niet de landelijke overheid.

Dan maar verkopen

Het gevolg van de nieuwe huurwet is dat een gedeelte van het middensegment en de sociale sector minder zal hoeven te betalen voor hun huurwoning, doordat er een nieuw puntensysteem wordt ingevoerd. "Maar je hebt ook een gedeelte dat vanuit de vrije sector komt en naar de middenhuur gaat. Dat contract blijft bestaan, dus je moet wel eerst je contract opzeggen. Stel dat jij met een gezin en een klein kind ergens woont, dan moet je wel lef hebben om je contract op te zeggen", aldus de projectontwikkelaar.

Verhuurders kunnen er dus voor kiezen om het huis aan een ander te verhuren of het huis in de markt te zetten. De huurders blijven op die manier met lege handen achter. "En vervolgens merk je gewoon dat de groep mensen die De Jonge wil helpen doorgaans niet de koopprijs kunnen betalen van dezelfde woning die ze wel kunnen huren, maar nu in de koopmarkt komt", zegt De Gruyter.

'Beter duur dan niet te krijgen'

Econoom Jasper van Dijk van het Instituut voor Publieke Economie vindt de huurwet van De Jonge ook een moeilijk verhaal. "Het idee dat de huren hoog zijn voor de mensen en dat je met zo'n huurregulering de huur kan verlagen en dat er mensen mee geholpen zijn, dat stuk is evident", vertelt hij.

Van Dijk moet denken aan de uitdrukking: beter duur dan niet te krijgen. "Als je de boel reguleert en er zijn uiteindelijk mensen die niet aan zo'n huis komen, dat is een veel ingewikkelder verhaal. Maar dan gaat er toch iemand anders in zo'n huis wonen, dat schuift toch door? Het probleem is dat doordat je de huizen goedkoper maakt er minder mensen in zo'n huis gaan wonen."

Uiteindelijk zijn prijzen helemaal geen gekke manier om de huizen te verdelen, stelt Van Dijk. "Als je dat weglaat krijg je wachtlijsten en andere mechanismen. De meeste onderzoeken zeggen dat dat niet zorgt voor een betere of eerlijkere verdeling van woningen onder mensen. Ook onder mensen met minder inkomen dan als mensen die toch zijn aangewezen op die marktprijs."