Onderzoek naar Arib door bedrijfsrecherchebureau: 'Integriteit soort chantagemiddel'

De huidige Kamervoorzitter Vera Bergkamp maakte zaterdag namens het presidium bekend dat Hoffmann een “feitenonderzoek” gaat doen naar Arib naar aanleiding van twee anoniemen brieven die het dagelijks bestuur kreeg. Daarin wordt Arib door (oud-)medewerkers van de Kamer beticht van het creëren van een angstcultuur.

Arib (Partij van de Arbeid) ontkent de aantijgingen en zegt dat ze door Bergkamp voor de bus is gegooid. Inmiddels is Arib opgestapt als Kamerlid.

‘Chantagemiddel’

Volgens Korteweg is het opmerkelijk dat het presidium heeft gekozen voor bedrijfsrecherche op “zo’n gevoelig onderwerp”. In de afgelopen maanden schreef de journalist over de integriteitsonderzoeken naar onder meer Arib en PvdA-Kamerlid Gijs van Dijk en hoorde hij van “heel veel mensen” dat steeds vaker geprobeerd wordt met anonieme aantijgingen mensen kalt te stellen.

“Integriteit is een soort chantagemiddel en wisselgeld geworden. Je kunt elkaar verwijten maken en zo iemand eruit werken. Dat gebeurt in de politiek, maar ook in bijvoorbeeld de sport en op universiteiten”, aldus Korteweg.

‘Klager moet met billen bloot’

Strafrechtadvocaat Geert-Jan Knoops vindt dat een integriteitsonderzoek niet mag beginnen met enkel anonieme verklaringen. “Iemand die klaagt moet met de billen bloot. Alleen dan kan er een eerlijke afweging plaatsvinden en kan worden gekeken naar een mogelijk motief van de klager”, zegt hij in het radioprogramma.

Korteweg reageert: “Als beschuldigde loop je altijd een paar stappen achter. Iedereen heeft de neiging om partij te kiezen voor de slachtoffers, de klagers. Ik weet niet of je anoniem klagen helemaal moet uitsluiten, want die mensen zitten in een ondergeschikte positie en vrezen soms voor hun baan.”

Volgens Korteweg is regeringscommissaris seksueel grensoverschrijdend gedrag Mariëtte Hamer voorstander van een soort keurmerk voor particuliere onderzoekers. Daar is hij groot voorstander van. “Er moeten snel regels komen voor deze sector. Gedrag wordt nu getoetst aan een heel diffuus kader. Dat moet je expliceren.”

20 procent betrouwbaar

Uit onderzoek van hoogleraar bestuurskunde Michiel de Vries blijkt dat nu slechts twintig procent van de integriteitsonderzoeken betrouwbaar is. “Dat ligt aan de opdracht die gegeven wordt, maar ook aan het normkader die niet past bij de opdracht, de bevindingen die raar worden opgeschreven, de analyse die iets anders beweerd, conclusies die niet passen bij de analyse en een samenvatting die weer door iemand anders is geschreven”, ligt hij toe.

“Het gaat aan alle kanten fout. Mijn advies: werk nooit mee aan zo’n onderzoek.”