Deze correspondent werd uitvaartverzorgster: 'Er zijn best overeenkomsten'

"Ik heb er letterlijk nog geen seconde spijt van gehad en merk dat ik veel meer energie krijg door dit werk", vertelt Korstjens. "Ik ben al bij een aantal uitvaarten bij de familie thuisgekomen om alles te begeleiden. En ik heb pas geleden voor het eerst een aula toegesproken.”

Ze worstelde lange tijd met het gevoel dat het correspondentschap het misschien toch niet voor haar was. "In eerste instantie denk je: ‘Ja hallo, dit is toch een droombaan?’ En dat is het ook voor veel mensen, en het is heel gaaf om te doen en je leert er veel van, maar het was niet mijn droombaan. Het voelde alsof er iets niet klopte."

Overeenkomsten

Het overlijden van haar vader vier jaar geleden heeft wel het een en ander in gang gezet. "Ik had daarvoor nooit iets met de uitvaartbranche te maken gehad en ook toen dacht ik niet direct dat dit was wat ik wilde doen. Maar ik vond wel toen al dat de uitvaartverzorger een mooie baan had." Later bleef ze geïnteresseerd in de uitvaartsector, maar ze bekeek het eerst vanuit een journalistieke bril. "Totdat ik dacht: als ik het zo interessant vind, waarom ga ik er dan niet zelf werken? Dat was het kantelpunt."

Sandra ziet ook overeenkomsten met de journalistiek. "Ik heb nog steeds met heel veel verschillende soorten mensen te maken. Ook hier is geen dag hetzelfde, ik kom op allerlei plekken en ook bij mensen thuis. Ik vind dat fascinerend en iedereen heeft een interessant verhaal."