Een film over anorexia. Niet om aan te zien?

In Dit is de Dag hadden we vrijdag een gesprek met professor Eric van Furth, voorzitter van de Nederlandse Academie voor Eetstoornissen, en ervaringsdeskundige Scarlet Hemkes, tevens hoofdredacteur van de hulpsite Proud2bme.nl. Waar sommige vrouwen die in het verleden geworsteld hebben met een eetstoornis zich er liever niet aan wagen, had Scarlet er geen probleem meer mee. Volgens Eric van Furth zal de film meisjes ook niet per se op ideeën brengen ‘Maar als je al op weg bent om een eetstoornis te ontwikkelen, kan je er misschien beter niet naar kijken’, was zijn advies.

Toen ik de trailer zag van To the bone, begreep ik de kritiek van romantisering wel. De behandelend arts is een hunk – Keanu Reeves – die met zijn patienten in de regen danst, en de hoofdpersoon gespeeld door Lily Collins, dochter van Phil Collins, die zelf ook met de ziekte heeft gekampt, is een knappe meid, en blijft dat ook in de film. ''Dat is niet realistisch'', vindt Scarlet Hemkes, die in anorexia klinieken hele andere beelden tegenkomt. Toch vindt ze het goed dat de film gemaakt is. De psychologische problematiek die onder anorexia nervosa zit – angst voor het leven, een hang naar perfectionisme en een negatief zelfbeeld – komt volgens haar in de film wel goed naar voren. Het kan de omgeving ook helpen bewust te worden van de problematiek.

Op school had ik vroeger een dierbaar vriendinnetje met een eetstoornis. Ik had het eerst niet zo door. Maar ze gooide haar boterhammen altijd weg. Vond ik zonde, wat zij had altijd heel lekker broodbeleg. Ik was er altijd jaloers op, want ik had elke dag hetzelfde in mijn broodtrommel. Droog moutbrood met jong belegen kaas dat altijd zweterig was geworden. Er kwam een punt dat ze haar boterhammen aan mij gaf. Met eiersalade, of roomkaas. Heerlijk! Maar zij haalde haar neus er voor op. Ik was er blij mee.

Nu denk ik er met buikpijn aan terug. En de herinneringen van een pijnlijke tijd voor dat vriendinnetje kwamen terug al bij het zien van de trailer van To the bone. Op de website van Proud2bme krijgen meisjes al een waarschuwing voor de trailer alleen al. En kon er gechat worden over de vraag of je de film nou wel of niet wil zien. Ik ben zelf absoluut niet gevoelig voor eetstoornissen, maar ik had er in elk geval geen trek meer in.

Het gesprek met tips over omgaan met anorexia nervosa is hier terug te luisteren: