De nieuwe wereld, geschapen naar Poetins evenbeeld

In september heeft de woordvoerder van de Russische president, Dmitri Peskov, de wereld gewaarschuwd dat er tektonische veranderingen ophanden zijn. In december deelde hij mee dat Poetin en Rusland die tektonische veranderingen gaan leiden, anders gezegd dat Poetin het lot van de wereld gaat bepalen.

Ik neem aan dat die nieuwe wereld naar Poetins evenbeeld geschapen gaat worden, alsook naar het universum dat hij al geschapen heeft. Eens kijken wat de wereld straks te wachten staat.

Gezegende raket

In Petersburg is onlangs een ballistische raket gezegend. Op een podium zong een dame een variatie op Kyrie Eleison maar dan voor de raket. Die zou samen met Jezus vanuit de stratosfeer op de aarde vallen. Hartstochtelijke violen, plechtig marcherende vlaggendragers.

Het Russische parlement heeft de rol van de vrouw herzien. De goede oude tijden moeten terug keren toen vrouwen zeven, acht kinderen baarden. Bij nader inzien niet zo gek, gezien de onverzadigbare behoefte van het land aan kanonnenvlees.

Verklikken als nationale hobby

In de Moskouse trapportalen hangen posters met de oproep om je buurman met een migratieachtergrond aan te geven bij een rekruteringsbureau. Die migrant denkt toch niet dat hij voor nop van zijn Russische burgerschap kan profiteren. Elkaar verklikken is een nationale hobby geworden.

De Russische patriarch heeft gezegd dat de Russen God dankbaar moeten zijn dat zij in zo’n vrij land wonen. Want slechts vijf landen in de hele wereld zijn werkelijk vrij. Zonder ze te noemen keek hij zo diepzinnig dat ik het licht kreeg. Behalve Rusland, Noord Korea, Iran, Syrië, Myanmar. En oh ja, nog Afghanistan.

Bij moskeeën worden na het vrijdaggebed razzia’s uitgevoerd en worden alle mannen naar een recruteringsbureau afgevoerd. Wie weigert om naar het front te gaan moet zijn verse Russische paspoort inleveren.

'Een van de velen'

In Jaroslavl loopt een seriemoordenaar vrij rond die op beestachtige wijze vier pubers heeft vermoord. Met het Oekraïens bloed heeft hij zijn zondes gewassen en hij wordt nu als een held vereerd. Hij is een van de velen.

Aleksei Gorinov, een gemeente raadslid van Moskou, die zich tegen de oorlog heeft uitgesproken crepeert in de gevangenis. Hij heeft longontsteking en is er slecht aan toe. Hij krijgt paracetamol en moet sneeuw ruimen. Afgelopen dagen is hij helemaal van de radar verdwenen. Hij is een van de velen.

Kinderen worden klaargestoomd voor de oorlog. Ze leren schieten. Er komen helden van de zogenaamde bevrijdingsoorlog op scholen om ze te inspireren. Bijna allemaal ex-criminelen en gecertificeerde moordenaars: de nieuwe rolmodellen.

Huiselijk geweld schiet omhoog. Op wie anders moeten de oorlogshelden hun trauma’s afreageren dan op hun vrouwen? Het plegen van huiselijk geweld valt niet meer onder het strafrecht, want een vrouw moet haar plaats kennen in de nieuwe wereld.

Ik zou honderden columns kunnen vullen met de geneugtes van die nieuwe wereld. En ik heb het hier niet eens over het onnoembare leed van Oekraïne.

'Kennen ze hun geschiedenis niet?'

In ons land is de regering nog niet gevormd, maar de nieuwe Kamerleden roeren zich al. Geen geld en wapens meer voor Oekraïne. Het geweld moet stoppen. Kennen ze hun geschiedenis dan niet? Met het absolute kwaad onderhandel je niet, daar vecht je tegen. Vadertje Mark, vadertje Mark, waarom hebt Gij ons verlaten?

Nee, dan Monique, mijn kapster van 23. Natuurlijk mogen we Oekraïne niet in de steek laten, roept zij. Die oorlog is zo dichtbij, als Oekraïne verliest dan is hij niet meer te stoppen.