Judith Sargentini heeft geen blinddoek

Het woord zegt eigenlijk al waar mijn probleem zit: strafprocedure. Een parlement dat straf geeft. Dat vind ik raar. Een parlement beoordeelt en maakt wetten, maar waarom deelt een parlement straffen uit? Daar hebben we toch een rechter voor in nette democratieën?

Begrijp me goed: ik heb niet veel verstand van Hongarije, er is daar vast heel veel mis. Het rapport van Sargentini bevat veel munitie tegen het land, er is veel reden tot zorg. Maar staat onomstotelijk vast dat het structureel niet deugt wat daar gebeurt? Is Orbán bijvoorbeeld veroordeeld voor corruptie? Is er in Hongarije echt iets anders gaande dan in sommige andere Europese landen? Derk-Jan Eppink betoogde gisteren in zijn column op de website van de VRT dat in andere Europese landen, wellicht op andere schaal, hetzelfde gebeurt als in Hongarije. Als dat zo is, is het raar dat het Europees Parlement haar pijlen op Hongarije richt. Wie heeft er gelijk: Sargentini of Eppink?

In een normale westerse democratie bepaalt een rechter in zo'n geval wie er gelijk heeft. En het leuke van een rechter is dat zij of hij onpartijdig is. Vrouwe Justitia draagt een blinddoek – en niet voor niks. Judith Sargentini had geen blinddoek om woensdag.

Begrijp me goed: ik geloof echt dat Sargentini haar best heeft gedaan een objectief oordeel te vellen over het Hongarije van Orbán. Maar Sargentini is een politica. Dat is een alleredelst beroep, maar voor veroordelingen en straffen zijn politici niet opgeleid. Daar hebben we rechters voor.

Ik weet ook wel dat de Europese Unie geen land is en dat het daarom misschien allemaal een beetje anders werkt. Maar toch: ik heb nog nooit gezien dat een rechter werd toegejuicht na een veroordeling. Dat dat nu wel gebeurde in het Europees parlement, gaf mij een heel unheimisch gevoel.

Tijs van den Brink
Presentator Dit is de Dag