Aandacht voor wie aandacht verdient: Gesink wel, Kuzu niet

Premier Netanyahu van Israel kwam op bezoek in ons land en er stond een gesprek gepland met Kamerleden. Tunahan had zijn mooiste pak aan getrokken, want een ontmoeting met een gekozen premier uit een verder weinig democratisch deel van de wereld, dat is niet niks. Maar Netanyahu is natuurlijk wel een omstreden leider, zeker voor de achterban van Kuzu, dus wat doe je dan? Je glimlacht vriendelijk en in plaats van een handshake leg je even je hand op je hart. Beetje ongemakkelijk, maar ach wie heeft dat door?

Nou dat viel tegen! Al heel snel lekte er, via de website The Post Online, een filmpje uit van Kuzu die weigert Netanyahu de hand te schudden. Arme Kuzu, dacht ik nog, nu krijg je het hele land over je heen…

Maar ik ging er dus met boter en suiker in! Het bleek juist Kuzu’s bedoeling dat hij het hele land over zich heen kreeg! Vol trots postte hij op de facebook-pagina van zijn partij de beelden waarvan ik dacht dat hij zich er ongemakkelijk over zou voelen. En de foto’s waarop de pontificale weigering in beeld was gebracht, werden ook bepaald niet weggemoffeld op die site. Ik schat in dat zijn voorlichter (of hijzelf) op voorhand het ANP even had ingelicht over zijn aanstaande weigering.

Ik beloof u: tot 15 maart trap ik niet meer in de aandachttrucs van Tunahan Kuzu. Althans, dat hoop ik.

Gesink

Daarom aandacht voor iemand die wel aandacht verdient: wielrenner Robert Gesink! In de Ronde van Spanje presteert hij uitstekend. Hij gaat dit keer door omstandigheden niet voor het klassement, maar hij probeert etappes te winnen. Dat gaat niet samen: als je (ook) voor het klassement rijdt, laten andere klassementsrijders je niet ontsnappen. Dus is het zaak om in het begin van de ronde een flinke achterstand op te lopen, waarna je wel de ruimte krijgt om aan te vallen.

Beetje jammer voor Gesink is dat er nauwelijks Nederlandse wielerjournalisten in Spanje zijn (alleen De Volkskrant en de NOS waren er even), die liggen vermoedelijk allemaal hun sportzomerroes uit te slapen (wat ze op zichzelf van harte is gegund). Of ze mogen niet van hun hoofdredactie, want te duur.

Gesink won intussen de koninginnerit en werd tweede en derde in twee andere zware bergetappes. En dan moet de slot-bergetappe van morgen nog komen. Het nationale debat over de vraag hoe het verder moet met Gesink kan dan ook beginnen: moet hij in het vervolg van zijn loopbaan voor etappezeges gaan? Of is een top10 plek in een grote ronde toch te verkiezen?

Een kleine twitterpoll die ik de afgelopen dagen hield bood enig inzicht in wat mijn volgers op twitter willen: ongeveer een derde vindt dat hij voor etappes moet gaan en een zesde vindt dat hij voor het klassement moet gaan.

Genuanceerd als ik ben bood ik ook de optie: ‘per ronde kiezen’. En ja hoor, dat vindt de helft van mijn twitterschare een goede oplossing. (By the way: zou dit land niet veel genuanceerder blijken te zijn dan we denken, als opiniepeilers eens wat genuanceerdere vragen stellen? Of zouden mijn twittervolgers allemaal genuanceerde mensen zijn?)

Conclusie: wij wielerliefhebbers willen alles van Robert Gesink. Etappes EN een goed klassement. Ik stel voor dat we het gewoon aan hemzelf overlaten…

Tijs van den Brink is presentator van Dit is de Dag