Opinie & Commentaar
#iwillrestore
- Nieuws
- #iwillrestore
De hashtag #metoo is een hype op sociale media. Vrouwen laten, anoniem of met naam en toenaam, weten dat ze slachtoffer geworden zijn van seksueel geweld en intimidatie, van gefluit tot verkrachting. Twee andere hashtags duiken daarbij op: #ihave en #iwill, beiden gebruikt door mannen.
Met #ihave bekennen mannen dat ze zich schuldig hebben gemaakt aan fout gedrag jegens vrouwen. Niet alle vrouwen zijn daar overigens automatisch blij mee. Ze verwijten mannen de aandacht af te leiden van de vrouwelijke slachtoffers.
De andere hashtag is #iwill. Hiermee geven mannen aan dat ze voortaan zich niet (meer) schuldig zullen maken aan seksueel grensoverschrijdend. Dat is een goede zaak wat mij betreft. Mannen moeten voor zichzelf en hun seksegenoten verantwoordelijkheid nemen, elkaar corrigeren.
Het intrigeert mij in hevige mate, deze postmoderne variant op het rooms-katholieke sacrament van de biecht. Net zoals in het oude ritueel bekennen de zondaars hun schuld en vragen ze vergeving. Ze beloven daarbij niet opnieuw dezelfde fout te zullen maken. Vergeving moet leiden tot herstel van de relatie - met de andere sekse, of in dit geval zelfs met het publiek.
Want het verschil met vroeger is dat de biecht van oudsher een private aangelegenheid is, tussen God, zondaar en biechtvader. De postmoderne biecht is publiekelijk, waarbij slachtoffers de rol van God en de toeschouwers de rol van biechtvader in nemen. De mannen bekennen op sociale media hun seksuele zonden in de hoop hiermee vergeving te kunnen ontvangen. Die vergeving is onzeker overigens gezien de kritische reacties van enkele vrouwen.
Het grote verschil tussen de biechtstoel en Twitter is overigens dat bij de digitale biecht de vergoeding geen onderdeel uitmaakt van het ritueel. Bij de biecht hoort dat je het aangedane leed gaat vergoeden, zoveel mogelijk, maar daar is bij #iwill geen sprake van.
Daarmee is de gevraagde vergeving (van mannen aan vrouwen) niet minder oprecht, maar wel een beetje hol, gratuit in de verkeerde zin van het woord. Wie niet bereid is om de vrouwen die hij misbruikt heeft, aan te zien en het aan haar aangedane leed te vergoeden, sust alleen zijn geweten. Omdat het je niets kost, stelt je digitale biecht uiteindelijk niet veel voor.
Daarom zeg ik: voeg een actie toe aan #iwill. Maak er #iwillrestore van - 'Ik zal herstellen'. Zorg ervoor dat je biecht meer waarde heeft dan het sussen van je eigen geweten.
De andere hashtag is #iwill. Hiermee geven mannen aan dat ze voortaan zich niet (meer) schuldig zullen maken aan seksueel grensoverschrijdend. Dat is een goede zaak wat mij betreft. Mannen moeten voor zichzelf en hun seksegenoten verantwoordelijkheid nemen, elkaar corrigeren.
Het intrigeert mij in hevige mate, deze postmoderne variant op het rooms-katholieke sacrament van de biecht. Net zoals in het oude ritueel bekennen de zondaars hun schuld en vragen ze vergeving. Ze beloven daarbij niet opnieuw dezelfde fout te zullen maken. Vergeving moet leiden tot herstel van de relatie - met de andere sekse, of in dit geval zelfs met het publiek.
Want het verschil met vroeger is dat de biecht van oudsher een private aangelegenheid is, tussen God, zondaar en biechtvader. De postmoderne biecht is publiekelijk, waarbij slachtoffers de rol van God en de toeschouwers de rol van biechtvader in nemen. De mannen bekennen op sociale media hun seksuele zonden in de hoop hiermee vergeving te kunnen ontvangen. Die vergeving is onzeker overigens gezien de kritische reacties van enkele vrouwen.
Het grote verschil tussen de biechtstoel en Twitter is overigens dat bij de digitale biecht de vergoeding geen onderdeel uitmaakt van het ritueel. Bij de biecht hoort dat je het aangedane leed gaat vergoeden, zoveel mogelijk, maar daar is bij #iwill geen sprake van.
Daarmee is de gevraagde vergeving (van mannen aan vrouwen) niet minder oprecht, maar wel een beetje hol, gratuit in de verkeerde zin van het woord. Wie niet bereid is om de vrouwen die hij misbruikt heeft, aan te zien en het aan haar aangedane leed te vergoeden, sust alleen zijn geweten. Omdat het je niets kost, stelt je digitale biecht uiteindelijk niet veel voor.
Daarom zeg ik: voeg een actie toe aan #iwill. Maak er #iwillrestore van - 'Ik zal herstellen'. Zorg ervoor dat je biecht meer waarde heeft dan het sussen van je eigen geweten.
Cultuurtheoloog Frank G. Bosman is commentator bij Dit is de Dag
Ster advertentie
Ster advertentie
