'Met levenslang veroordeel je iemand tot een zinloos bestaan'

In Nederland zitten ruim dertig mensen voorgoed achter tralies. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens noemde dat in 2013 al onmenselijk. "Je veroordeelt iemand tot een volstrekt zinloos bestaan", zegt Van der Goot. "Er moet altijd perspectief zijn dat je op enig moment weer vrij komt, al dan niet onder voorwaarden. Dat past bij een humane samenleving. De rest van de Europese landen is daar veel verder mee." Staatssecretaris Klaas Dijkhoff van Veiligheid en Justitie wil daarom een adviescommissie laten bekijken of levenslang veroordeelden na 25 jaar kans maken op een terugkeer in de samenleving.

'Wraakgevoelens verdwijnen na verloop van tijd'

De tot levenslang veroordeelde Edwin S. mag nu aan zijn resocialisatie beginnen. Dat heeft de rechter in Den Haag gisteren bepaald. "De rechter wikt en weegt en beoordeelt of er sprake is van een zodanig gruwelijke daad dat er een levenslange gevangenisstraf opgelegd moet worden", vertelt Van der Goot.

"De maatschappelijke schok, en eventuele wraakgevoelens, ebben na verloop van tijd weg. De verdachte verandert vaak ook. Een rechter kijkt bij zijn uitspraak niet in een glazen bol. Het is goed om een straf na 25 jaar te evalueren." Dat betekent niet dat een veroordeelde ook meteen vrijkomt. "Eerst gaat iemand met begeleid verlof en daarna wordt hij steeds meer losgelaten in de maatschappij."

'De pijn gaat nooit meer weg'

“Levenslang is levenslang”, zegt Jan van Kleeff, voorzitter van de Federatie Nabestaanden Geweldslachtoffers. “Ik heb moeite met de term inhumaan, omdat het delict ook echt inhumaan is.” De dochter van Van Kleeff werd in 2005 door haar echtgenoot vermoord. Het hof veroordeelde de dader tot 12 jaar gevangenis en tbs met dwangverpleging. “De pijn gaat nooit meer weg. Nabestaanden die met dit onderwerp worden geconfronteerd, kampen met onzekerheden. De rust verdwijnt als een veroordeelde die levenslang vastzit, zicht krijgt op vrijlating.”