’Bernie’ Segers en het geheim van de ChristenUnie

Het congresseizoen is in alle hevigheid losgebarsten. Waar normale mensen deze dagen de terrassen opzoeken, trekken politieke partijen zich terug in congrescentra. De VVD vierde een denivelleringsfeestje, bij Buma ging de groene vlag uit en de Partij voor de Dieren spinde van geluk in Doorn. Volgende week vindt de PvdA zichzelf opnieuw uit en dat wordt "super leuk" dus "neem vooral de yoga leraar mee." Maar dit weekend was het aan de ChristenUnie om samen te komen.

Ik vind congressen één van de leukste kanten aan de politieke journalistiek. Hier zie je politici in hun natuurlijke habitat. Als amateur antropoloog kun je je hart ophalen aan de kleinste details. Zo krijgt een ChristenUnie-spreker bijvoorbeeld een regio-pakket in zijn handen gedrukt als bedankje, terwijl bij het Forum voor Democratie hooggehakte jonge dames als gastopvang figureerden. Dit soort dagen geven een inkijkje in de partijcultuur.

Bijbelvast

Zo blijkt dat de ChristenUnie een stuk minder bijbelvast is dan je zou denken. Als dominee Visser preekt, moet hij zijn schriftvoordracht van de beamer doen. Op het congres zijn geen bijbels voorradig. Toch is God alles behalve verdwenen uit de ChristenUnie. Een provinciaal politicus vertelt bijvoorbeeld dat hij zich een uithangbord voor alle Christenen voelt en een lokaal verkozen politica voelt het geloof als inspiratie bij ieder mailtje dat ze tikt.

En daar ligt waarschijnlijk de kern van het onwaarschijnlijke succes van de kleinste coalitiepartij. Want waar de grote broers in Rutte III alle drie zetels inleveren in de peilingen, staat de junior partner als enige op een lichte winst. Ondanks de compromissen en soms pijnlijke maatregelen, weet de partij haar eigen gezicht te behouden en herkenbaar te blijven.

Optimisme

Segers heeft het talent zich heel precies te positioneren. Onder hem weet de ChristenUnie zich handig te profileren op eigen onderwerpen. Altijd met een positieve boodschap. Zo voert Segers geen campagne tegen voltooid leven, maar strijdt hij voor waardig ouder worden. Je hoort hem ook niet tegen prostitutie tekeer gaan, maar om uitstapprogramma’s voor prostituees roepen. Zelfs het logo is onder zijn leiding positiever geworden: het is in een plusje veranderd. En dat heeft effect. ChristenUnie-aanhangers behoren bij de meest optimistische mensen van het land.

Die eigen toon kreeg zaterdag nog wat extra volume. Waar Dijkhoff het evangelie van de marktwerking predikt, gaat Segers vol op het orgel tegen het “rauwe kapitalisme.” In een toespraak die eindigt in een lofzang op de christelijk-socialistische traditie klinkt hij haast zo links als de SP. “Neoliberalisme dat alle heil verwacht van de markt, maar dat heeft geleid tot groeiende ongelijkheid, tot uitputting van de schepping en tot een land waarin zovelen van ons alleen nog maar pachters en dagloners zijn.” Het zijn teksten die zo uit de speeches van de Amerikaanse democraat Bernie Sanders lijken te komen.

Als dit het geluid van ‘Bernie’ Segers blijft, hoeft de ChristenUnie maar weinig te doen om herkenbaar te blijven in Rutte III. De grote vraag is of het lukt om ook dit verhaal vol te blijven houden in Rutte III. Het antwoord daarop gaan we vlug krijgen, als de loondispensatie-plannen van het kabinet besproken worden. Dat lijkt me hét moment om de linkse geloofsbelijdenis af te leggen.

David van der Wilde is politiek redacteur voor De Nieuws BV