Het vegetarisch evangelie slaat door!

Zij die nog aan het vlees vast blijven houden, wonen nog in de duistere middeleeuwen van het vleselijke, maar zullen op niet al te lange termijn door vriendelijke verleiding maar ook door even vriendelijke dwang worden bekeerd tot het nieuwe geloof van de 21e eeuw. Want alleen zij die het vlees laten staan, zijn heilig. Alleen de vleeslozen hebben het begrepen! Alleen zij die de passie van het ongeslachte lam prediken, zullen verlossing bereiken!

Niet alle vleeslozen zijn trouwens hetzelfde: ze komen in alle soorten en maten zoveel als er mensen op de wereld leven. Zo zijn er de Vegetariërs die zich van alle vlees onthouden; zij zijn in de meerderheid onder de volgelingen van het Vleesloze Evangelie.

Maar ook de vleeslozen kennen fundamentalisten; dat zijn de veganisten die zich vol afschuw afwenden van de lauwheid van het geloof der vegetariërs, en afzien van alle dierlijke producten. Als laatste zijn er de flexitariërs, de doopleerlingen onder de vleeslozen: zij zijn in de overgang tussen het oude, zondige en het nieuwe heilige leven. Ze zien de hemelse finish al voor zich, maar moeten zich nog heel wat inspanningen getroosten.

Goede kant van de geschiedenis

Maar hun tijd is tanende. De vleeslozen staan graag op de hoeken van de supermarkten en de dierenfokkers om luidkeels te klagen en te jammeren over het lot van hun niet-menselijke mededieren, voornamelijk om bij de mensen op te vallen. Voorwaar ik zeg u, zij hebben hun loon echter al gehad. De vleeslozen uiten zich graag hoorbaar in publieke ruimten als restaurants en cafés waar zij vol vlees-evangelisch vuur zich beklagen over de afwezigheid van vegetarische gerechten op de menukaart van het hamburgerrestaurant.

Zodra ze ‘geef mij de vegetarische optie maar’ uit hebben gesproken, gaat er een onzichtbaar licht van hen uit: zij staan aan de goede kant van de geschiedenis, zij zijn een lichtend voorbeeld voor de rest van de vleselijke wereld.

Nu is de geest wel gewillig, maar het vlees blijft zo zwak. De vleeslozen bekommeren zich om het leed van hun mededieren, maar alleen als het om knuffelige en aanraakbare exemplaren gaat, zoals koeien, varkens en kippen. Nooit hoor je de vleeslozen over de genocides die worden aangericht onder insecten, schimmels, bacteriën of virussen. Als je met deze ogen door een ziekenhuis loopt, weet ik zeker dat je liever sterft dan dat je ooit nog voet zet in een gebouw dat louter en alleen gericht is op het systematisch vernietigen van medeschepsels.

De vleeslozen bezingen graag de lol op de natuur, die schoon, harmonisch, eerlijk en authentiek zou zijn, een voorbeeld voor het mensengeslacht. Maar zodra de natuur zich van haar duistere kant laat zien, grijpen de vleeslozen maar wat graag alsnog in, zoals het geval met de grote grazers en hun naderende hongersnood. Uiteindelijk willen de bijvoederaars geen natuur, maar een dierentuin, waar ze vervolgens natuurlijk ook weer tegen zijn.

Bonen en noten

Bovendien moeten de vegetariërs en zeker hun veganistische kompanen grote hoeveelheden noten en bonen gaan verorberen om het gemis te compenseren aan goede bouwstoffen uit vlees. Die bonen en noten moeten ook ergens gekweekt worden. En ik kan me zomaar voorstellen dat die bonen en noten de weg gaan van koolzaad en soja: opgekocht door de rijke Westerling die zijn geweten ermee schoonpoetst, maar daarmee de wereldprijs opjaagt en de lokale economieën in ontwikkelingslanden ernstig ontwrichten.

Minder vlees eten is echt geen slecht idee. Het zet je smaakpapillen even op een ander spoor (des te lekkerder smaakt die hambuger dan weer), het maakt je bewust dat vlees toch ook een soort luxeproduct is, en een beetje erop letten dat Moeder Natuur niet helemaal uitgeput raakt, is ook geen slecht idee. Maar dat moralistisch gedram van de vleeslozen komt mij wel een beetje mijn keel uit. Vegetarisme heeft niet alleen een ecologische kant, maar vooral ook een morele: kijk mij eens even heel erg goed bezig zijn. Het lijkt op Facebookvasters die heel hard roepen dat ze aan het vasten zijn. Ook daarvan staat geschreven: zij hebben hun loon al ontvangen.

Daarom, lieve vegetariërs, ook in de Week zonder Vlees, behandel me niet als een domme middeleeuwer die de boot naar de vooruitgang gemist heeft, maar als een medemens die met vallen en opstaan probeert het goede te doen: voor zichzelf, voor de ander en voor de wereld.

Amen.

Cultuurtheoloog Frank G. Bosman is commentator bij Dit is de Dag