Massih Hutak: De pont naar Noord

Na drie lange jaren van bureaucratische onzin waar Kafka nog een puntje aan kan zuigen, kregen wij eindelijk een huis in Amsterdam. Maar wij kwamen net terecht in dat ene deel van Amsterdam waarvan alle zelfbenoemde échte Amsterdammers vinden dat het eigenlijk niet bij Amsterdam hoort, namelijk Amsterdam-Noord.

Amsterdam was toentertijd weliswaar georganiseerd maar niettemin een chaos waar kleine Massih van negen zich moest zien te redden. Dat was ook de periode waarin ik de liefde van mijn leven ontmoette: hiphop. Aan die liefde gaf ik mij over tijdens de overlevingstocht door Noord, wat eigenlijk Nederland in het klein was; een klein stuk grond vol met mensen van over de hele wereld die dag in dag uit overleefden door dag in dag uit maar wat aan te kloten. Mijn gidsen op deze tocht waren Opgezwolle, De Jeugd van Tegenwoordig en Tupac.

Totdat ik de rapgroep ontdekte die bestond uit jongens die een paar straten bij mij verderop woonden in Amsterdam-Noord: THC. Zij leerden mij alles wat ik moest weten over Nederland via hun liedjes over Noord. De plek die ik nu achttien jaar later met trots mijn thuis noem, werd door THC ruim tien jaar geleden liefdevol bezongen in het nummer In de Noordside.

Maar het allermooiste lied dat ooit gezongen is over mijn thuis, over mijn Amsterdam-Noord komt van niet van THC of van mijzelf maar van Jeroen Zijlstra genaamd De Pont naar Noord. Op dit lied zal ik dansen met mijn toekomstige bruid en op dit lied zal ik dansen door het huis met mijn pasgeboren kind en op dit lied zal ik ook gaan met een tevreden grijns op mijn gezicht.

Liefste, de boot is aan.
Wil je met mij mee naar huis toe gaan?
Kom liefste, pak je fiets.
Wij hebben iets, dat nog niemand heeft.

Luister hier naar de column: