Wetenschappers reconstrueren vijfduizend jaar oude tatoeages van Ötzi de sneeuwmummie
- Nieuws
- Wetenschappers reconstrueren vijfduizend jaar oude tatoeages van Ötzi de sneeuwmummie
Ötzi de IJsman is de oudste, in Europa opgegraven, mummie ooit. Zijn vondst in 1991 was wereldnieuws en nog steeds blijven de mysteries rondom de ijsman een fascinatie voor velen. Een bijzonder kenmerk aan Ötzi is namelijk dat hij onder de tatoeages zit. Die zijn door wetenschappers nu extra onder de loep genomen. Paleolithisch archeoloog Yannick Raczynski-Henk vertelt erover in De Nieuws BV.
Wetenschappers reconstrueren vijfduizend jaar oude tatoeages van Ötzi de sneeuwmummie.
Video niet beschikbaar
5300 jaar oud
Ötzi leefde 5300 jaar geleden in de Alpen, waar hij verongelukte en zo bedekt raakte onder ijs en sneeuw. In 1991 is hij door wandelaars gevonden en uit het ijs gehaald. Men blijft enorm gebiologeerd door de ijsmummie en dat kan Raczynski-Henk goed begrijpen: "Omdat z’n lichaam zo oud is en z’n lichaam zo goed geconserveerd is gebleven. Als je de moeite neemt om naar Zuid-Tirol te gaan, dan kan je hem in z’n ogen aankijken, iemand van 5300 jaar geleden!"
Tatoeages
Bijzonder detail is dat Ötzi behoorlijk wat tatoeages heeft. "Het zijn de oudst bekende tatoeages die we hebben en Ötzi zit er helemaal vol mee. Hij heeft er 61 in totaal over z’n hele lichaam", vertelt Raczynski-Henk. Wetenschappers hebben de tattoos recentelijk geconstrueerd om te onderzoeken met welke methode deze zijn gemaakt. Ze concludeerden dat ze waarschijnlijk zijn aangebracht door in de huid te prikken, terwijl er voorheen werd gedacht dat het om kleine snijwonden ging.
Medicinale functie
De tatoeages zijn abstract en in kleine groepjes verdeeld over Ötzi's hele lichaam. Onderzoekers denken dat ze een bijzondere functie moeten hebben gehad: de tatoeages zitten namelijk op plekken op zijn lichaam waarvan uit onderzoek is gebleken dat hij daar ook pijn had. "Bij zijn knieën, andere gewrichten, langs zijn ruggengraat. Dus het idee is dat ze een soort medicinale functie hebben gehad",licht Raczynski-Henk toe.
Of dat echt gewerkt heeft, weet de paleolithisch archeoloog niet; hij denkt dat eventuele werking vooral een placebo effect moet zijn geweest. "Bij sommige van zijn tatoeages valt te zien dat de lijnen wat dikker en wat zwarter zijn gedrukt dan bij anderen, het lijkt erop alsof ze op die plekken het tatoeage-proces herhaalt hebben. Waarschijnlijk omdat, verrassend genoeg, de pijn niet weggaat" , aldus Raczynski-Henk.
Gerelateerd
