De 'vijf vingers' voor vrouwen zelfverdediging
- Nieuws
- De 'vijf vingers' voor vrouwen zelfverdediging
Zelfverdediging voor vrouwen, daar geeft de Amerikaanse Wendy Dragonfire al ruim 30 jaar les in. "Ik ben één van de mensen die het naar een hogere pit heeft gebracht. Vanuit karate probeerden we iets te bedenken waarmee vrouwen zichzelf konden verdedigen." Zelf leerde ze zelfverdediging in Amerika. Ze wilde bezig zijn met vrouwen weerbaar maken, zonder dat zij zich hun hele leven in de vechtkunst moesten verdiepen.
Ze is te gast in OVT en vertelt over de geschiedenis van zelfverdediging in Amerika en Nederland. En ze legt de vijf vuistregels één voor één uit.
Video niet beschikbaar
Onverwoestbare motivatie
"Ik voelde na mijn allereerste les een soort bliksem. Ik dacht dit moet ik doen voor de rest van mijn leven, en dit moet ik leren aan andere vrouwen. Ik wist dat ik mijzelf kon verdedigen maar ik vond dat mensen dit moesten leren. Mijn vader heeft mij mishandeld en ik wist dat hij de boef was en ik niet. Hij heeft mij geleerd te vechten. Hij was het ergste in mijn leven, bracht het meeste leed. Maar hij gaf mij ook het gereedschap om er wat aan te doen."
Alles wat werkt is goed. Niets is dan fout.
Zelfverdediging was in die tijd - de jaren '80 - iets dat alleen bij mannen hoorden. En wat ze destijds aan mensen leerden was volgens Wendy Dragonfire echt onzin. "Het was alleen maar slaan. Bijvoorbeeld ook slaan met je vuist, maar dat is pijnlijk voor je hand." Kortom: geen goede techniek.
Maar wat zijn dan wél goede technieken?
De 'vijf vingers': de vuistregels van zelfverdediging
1. Denken. Kijk naar je omgeving, hoe kun je eruit. Hoe bedreigend is de situatie
2. Schreeuwen: gebruik je stem ‘Stop! Weg! Nee!’ daarmee stel je je grens. Maar het kan ook zijn: ‘He! Wat ben je aan het doen?!'
3. Wegrennen. Waarom zou je vechten als je weg kunt rennen? We willen niet vechten.
4. Vechten. Gebruik wat nodig is om weg te komen.
5. Vertellen. Zorg voor jezelf, zoek steun bij anderen.