De wraak van Kees van Kooten op de machthebbers in Den Haag

"Zie je die glimlach voor je?", zegt Kees van Kooten die zich demissionair premier Rutte voorstelt die lacht naar iemand in het publiek die hij helemaal niet kent. "Kamertrut, ja." Van Sigrid Kaag maakte hij 'Ik dis graag'.

Ha woke Protske

Ook voor Wopke Hoekstra vond hij een anagram dat niet alleen kloppend is in letters, maar volgens hem ook de persoonlijkheid van de CDA-leider vat: 'Ha, woke protske'. Van Kooten ziet in Hoekstra een protserig figuur. "Met dat kickboksen wat hij liet zien of schaatsen met Sven Kramer."

Deze anagrammen zijn leuk vermaak, maar er zijn ook talloze bedachte woorden van hem en collega Wim de Bie opgenomen in het Van Dale-woordenboek. Zoals 'doemdenken' of 'regelneef' die in het Nederlands taalgebruik ingebed zijn. "Ik probeer niet met opzet een nieuw woord te maken. De woorden ontstaan wanneer ik een situatie of een handelswijze die mij opvalt en irriteert probeer te omschrijven."

Zwijgstront

Onlangs vond hij nog zo’n nieuw woord. "Er komt een echtpaar bij je op bezoek en als je de deur open doet voel je: daar is iets aan de hand. O, o wat kijken ze kwaad. Die hebben ruzie." Het woord 'zwijgstront' komt in hem op. "Dat ze niks tegen elkaar zeggen, maar extra aardig tegen de gastheer en gastvrouw doen terwijl ze elkaar de stront in zwijgen."

Lachen is gezond

Van Kooten is tachtig geworden en schreef zijn laatste boek waarin hij terugblikt op alles wat hij geschreven heeft. Onlangs pakte Wim de Bie het allereerste boek dat Van Kooten samen met hem schreef: Lachen is gezond. "Dat had ik in geen jaren gezien."

Wim vond dat we daar iets mee moesten doen en ook de ogen van de uitgever begonnen te glinsteren toen Wim dat zei. "Dan komt er na 54 jaar een 2e druk", zegt Kees van Kooten die bij de Taalstaat de herdruk aankondigt. "Dat vond ik wel een mooie quote."

De tachtigjarige vrede

De tachtigjarige Van Kooten heeft naar eigen zeggen geen biografie nodig omdat hij zelf alles al heeft verteld. Zijn eigen vertellingen krijgen een prachtig slot in het boek over zijn werk en leven De tachtigjarige vrede. Vanaf nu gaat hij liever lezen dan zelf schrijven. Wat gaan we dát missen.