Waarom is de LHBTI-gemeenschap zo gecharmeerd van de moordlustige Chucky?
- Nieuws
- Waarom is de LHBTI-gemeenschap zo gecharmeerd van de moordlustige Chucky?
"You wanna Play?" Dit kleine zinnetje liet het angstzweet over menig ruggen lopen in 1988. En na 7 Child's Play-films zijn we nog niet klaar met deze moordlustige pop. Want vanaf vandaag duikt Chucky op in een nieuwe tv-serie om vast weer een spoor van dood en verderf achter zich te laten. Wat is nou de aantrekkingskracht van dit genre en deze filmreeks? Dat vertelt mediawetenschapper Dan Hassler-Forest in De Nieuws BV.
Video niet beschikbaar
De moordlustige Chucky is een mechanische pop die praat en is bezeten door de geest van een beruchte seriemoordenaar. "Als je het zo vertelt, klinkt het gek of grappig. Niet eng. Maar toch vinden veel mensen dit griezelig", vertelt Hassler-Forest. Dat heeft volgens hem een reden. "Een pop is gewoon een stuk speelgoed. Maar als je het in het donker tegenkomt in je huis, heeft het altijd iets engs."
Psycholoog Sigmund Freud noemde dat ‘unheimische dingen’. Het zijn volgens Hassler-Forest hele huiselijke dingen die anders gemaakt zijn en daardoor nét een stapje voorbij het plezierige zijn. "Dat maakt bij mensen iets los waardoor we denken: Er klopt iets niet", vertelt hij. Clowns of mannequins zijn volgens hem ook zulke voorbeelden. Dingen die lijken op een mens, maar het net niet zijn.
Maniakale lach
Niet alleen de pop zelf is angstaanjagend, zijn stem maakt het geheel helemaal af. “De stem is van acteur Brad Dourif, je kent hem waarschijnlijk van de film ‘On Fley Over the Cuckoo’s Nest’ waar hij Billy Bibbit speelde”, zegt Hassler-Forest. “Hij weet die pop leven in te blazen met een ongegeneerde slechtheid. Er zit een soort fluisterende naargeestigheid in die ineens om kan slaan naar een maniakale lach. Dat beheerst hij als geen ander.”
De één maak je echt niet blij met een horrorfilm, terwijl je de ander er wel voor wakker kunt maken. Maar waarom vindt die laatste groep mensen horrorfilms zo leuk? “Horrorfilms gaan altijd over dingen die verboden zijn, die niet mogen en toch gebeuren. De dingen die wij maatschappelijk onder het tapijt willen vegen, steken in horrorfilms altijd de kop op. Dus daar zien we onze angsten, onze dogma’s en onzer verboden terugkomen”, legt Hassler-Forest uit.
Gemarginaliseerde groepen
Naast de dingen die verboden zijn, is er nog een andere reden waarom mensen horrorfilms intrigerend vinden. "In horrorfilms kunnen groepen die in onze samenleving gemarginaliseerd worden, hun belangen uitdragen", legt Hassler-Forest uit. In het begin van de film Chucky gaat het bijvoorbeeld over de speelgoedindustrie die een ongezonde invloed uitoefent op onze kinderen. Door de reclames op televisie, willen de kinderen speelgoed die eigenlijk helemaal niet gezond voor ze is. "Satire op de consumptiemaatschappij", vertelt Hassler-Forrest.
Gedurende de film krijgt Chucky z’n eigen aanhang en wordt hij steeds meer de held van de serie. Zo staat hij onder andere voor mensen die in een verkeerd lichaam zitten en daarmee worstelen. "Dat is heel apart. Maar dat is de reden dat de LHTBI-gemeenschap de Chuckyfilms heeft omarmt", legt Hassler-Forest uit. “Chucky is daardoor niet zozeer de slechterik, maar een duivelse figuur die mensen helpt die gemarginaliseerd worden."