Gevierd pianist Camiel Boomsma: 'Weemoed is onderdeel van mijn persoon'

'Romantische muziek is een soort thuisgevoel'

Koestert Camiel Boomsma de weemoed? Camiel: "Ik denk dat ik weemoed heel erg nodig heb. Het is onderdeel van mijn persoon. Ik voel me er ook wel in thuis, in de muziek dan, meestal komt dat tot uiting als ik muziek speel of luister. In het dagelijks leven is weemoed minder sterk aanwezig. Ik ben een groot liefhebber van romantische muziek, van het spelen ervan. Als ik daar in zit dan is dat een soort thuisgevoel. Als ik mijn favoriete componisten speel, zoals Wagner, Liszt of Chopin, dan wil ik daar in blijven hangen, dan let ik er niet op of ik honger of dorst heb."

In coronatijd heeft Camiel Boomsma niet stil gezeten. Hij schreef brieven aan een aantal door hem bewonderde componisten. Ze verschenen onder de titel ‘Brieven aan de meesters’ als podcast en dit najaar zullen zijn brieven onder dezelfde titel ook in boekvorm uitkomen.

Tijdens het jaarlijkse Grachtenfestival in Amsterdam zal Camiel Boomsma op 19 augustus een Vertelconcert geven waarin zijn brieven en de muziek samenkomen.

"De ware expressie van muziek is en blijft de muziek zelf", zegt de pianist. "Toch bestaat er een sterk verbond tussen taal en muziek. Bij het schrijven besefte ik dat die aftastende dialoog tussen taal en klank, diepere lagen aan kan boren dan ik aanvankelijk dacht. In stilte en al luisterend naar de muziek ontstaan verwoordingen die ik hardop niet zou kunnen vinden. Ook betekende het een hernieuwde kennismaking met de muziek die ik al jaren speel en beluister."

Rediscovered: vader en zoon Hamm

Onlangs verscheen ook zijn nieuwe CD Rediscovered waarop Camiel Boomsma stukken van Gerhard Hamm en zijn zoon Karel Hamm vertolkt. Deze vergeten Nederlandse romantische componisten leefden in de 19e, begin 20e eeuw in Venlo en waren zeer belangrijk voor het culturele leven in het zuiden van Nederland.

Camiel: "Deze muziek is puur toevallig op mijn pad gekomen. Ik speelde een concert in Dordrecht en daar kwam een nazaat van Karel Hamm naar me toe met een stapel partituren, muziek dus van Gerhard en Karel Hamm. Hij vroeg me of ik het eens zou willen bekijken en doorspelen, want hij was benieuwd wat ik ervan zou vinden. De muziek is prachtig, authentiek, geen noot is teveel, er zit geen stuk bij dat niet oprecht is. Zulke zeggingskracht, dat raakte mij heel erg.

Waarom deze muziek dan toch zo onbekend is gebleven. Enerzijds overschaduwen de kanonnen van die tijd, Chopin et cetera hun gewoon. En Nederland heeft wel een hang gehad om over de grens te kijken. In boeken over Nederlandse componisten komen zij niet voor. Ze worden in bijna geen enkele catalogus gemeld. En in die boeken staat ook: de 19e eeuw stelde in Nederland niet zo heel veel voor. Maar dit zijn twee componisten die best wel wat te zeggen hebben gehad, en dat is toch doodzonde. Dus des te mooier dat dit op mijn pad is gekomen en eindelijk weer tot leven kan worden gebracht."