Hoeveel aandacht moet je anti-abortusactivisten geven?

In Den Haag en Rotterdam zijn nu vrijwilligers oproepbaar die met vrouwen meewandelen naar de kliniek, om hen zo enigszins af te schermen van protesterende activisten. Het verhaal van deze 'abortusbuddy's' komen we in verschillende media wel tegen, maar de actievoerders zelf hebben we eigenlijk nog weinig gehoord.

Podium naar ratio

Als de groep anti-abortus een relatief kleine minderheid in Nederland is, dan moet dit een podium 'naar ratio' krijgen in de media, vindt journalist Leonard Ornstein.

Het hoeft wat hem betreft dan geen hoofditem te worden. Toch vindt Ornstein ook dat je het standpunt van minderheden moet brengen. "Als journalist moet je altijd je antennes aanhebben staan. Daarbij kunnen kleine bewegingen groter worden."

'Wie zijn die mensen?'

Trouw-journalist Stijn Fens zijn journalistieke radar gaat aan op dit onderwerp. In Trouw was er eind vorig jaar uitgebreid aandacht voor de actiegroep 'Schreeuw om leven', de organisatie die ook met demonstranten voor abortusklinieken staat. "Ik wilde weten wie die mensen zijn die daar staan te posten."

Fens noemt het een ingewikkeld en controversieel onderwerp. Hij vindt het wel belangrijk om de anti-abortusbeweging serieus te nemen omdat hun protest effect heeft en de discussie omtrent abortus in Nederland opnieuw aanzwengelt.

Amerikaanse praktijken

Politiek verslaggever Avinash Bhikhie van NU.nl schrikt van de beelden van anti-abortusactivisten bij klinieken. Het doet hem denken aan het uiterst conservatieve gedachtegoed dat in Amerika inmiddels mainstream is.

Deze conservatieven zijn vaak ook anti-euthanasie en anti-feminisme of -emancipatie. "Dit zijn uiterst ouderwetse en conservatieve waarden. Ik had nooit gedacht dat dit voet aan de grond zou krijgen in Nederland."