Regisseur Charli Chung: 'Ik wil dat mensen gaan genieten van de complexiteit van deze tijd'

De tijd is rijp

"Hollandsch Glorie is een ontroerende komedie die alle pijnpunten van het huidige maatschappelijke debat behandelt", vertelt Charli Chung over de voorstelling. "In het Amsterdamse Bostheater bouwen we een fictief nationaal historisch museumpark, dat wordt gerund door Pieter [een rol van Thijs Römer – red.]. Hij staat symbool voor de Europese witte man van middelbare leeftijd en houdt zich in zijn parkshow krampachtig vast aan zíjn versie van de geschiedenis, die niet meer de tijd van nu reflecteert.

Hij krijgt te maken met een cast aan acteurs met verschillende etnische achtergronden die besluit dat de tijd rijp is voor nieuwe verhalen. Zij gaan op zoek naar welke verhalen verteld moeten gaan worden om het over onze Nederlandse geschiedenis te hebben en om een nieuwe betekenis aan het park te geven."

“Ik denk dat de tijd rijp was om deze voorstelling te maken, door onze generatie theatermakers, op dit moment, op zo’n belangrijke plek. Hier kunnen 25.000 mensen publiek komen in een zomer. We moeten ons wagen aan de onmogelijke poging ieders perspectief te laten zien. Ik wil dat mensen gaan genieten van de complexiteit van deze tijd.”

Corona of niet: het gaat door

Charli: “Normaal gesproken werk je als regisseur naar de première toe, en daarna neem je afscheid, je zwaait je groep vaarwel. Je hart breekt een beetje, ik ben heel zielig het bos uitgelopen, zij gaan het zelf doen. Maar op maandag na de première werd ik al gebeld: twee acteurs moesten uit voorzorg in quarantaine, omdat mensen in omgeving corona hadden.

En toen moest ik weer terugkomen, dus ik ben maar één dag niet bij de voorstelling geweest.

We hebben er niet voor gekozen om de voorstelling uit te stellen. We moeten door, mensen hebben een kaartje gekocht, ze kijken ernaar uit. Het Amsterdamse Bos is ook zo’n bijzondere locatie, heel veilig ook, in de buitenlucht. En ik hoorde wat de bezoekersaantallen zouden zijn in het weekend, dus ik dacht, nee, we moeten door."

Regieassistent op het toneel

"We hebben een doorschuifsysteem bedacht, voor de grote belangrijke rollen. Gelukkig werken we met veel jonge en flexibele acteurs, en toen zijn we gaan doorschuiven, van de kleinere rollen naar grotere en voor die andere rollen hebben we twee nieuwe acteurs gevraagd.

Acteurs kunnen dat, in twee dagen een tekst leren, vraag me niet hoe ze dat doen, dat is het vakmanschap van de acteur, heel bijzonder.

Maar daarna gebeurde het nog een keer dat er mensen in een onveilige situatie waren geweest. Toen hebben we het opnieuw geschoven. Dat zijn deze tijden en we moeten flexibel zijn. Ik heb toen onze regieassistent Laurens van Lottum gevraagd. Hij is ook acteur, kent de voorstelling en hij is met een oortje in het toneel op gegaan en achter de coulissen hielp ik hem met zijn tekst.”