Operazangeres Francis van Broekhuizen debuteert als musicalster in The Sound of Music

Bescherming in het klooster

Francis: “Ik was een jaar of zeven. Ze vroegen op de lagere school misdienaartjes in het klooster naast de lagere school. Ik stak meteen mijn vinger op. Ik dacht: da’s geinig. Van mijn zevende tot mijn zestiende heb ik drie keer per week de mis gediend.” Op school werd de jonge Francis gepest. In het klooster vond ze bescherming. Het beviel haar zo goed dat ze vroeg of ze niet kon intreden. “Ik heb aan ze gevraagd, ik was vijftien: Wanneer mag ik bij jullie komen wonen? Ze zeiden: Nou Francis, denk daar nog maar eens goed over na, want het leeftijdsverschil is erg groot.”

In de voorstelling verzucht ze als Moeder Overste tegen Maria: dit is een klooster, geen onderduikadres. “Daar moeten mensen om lachen. Daar begrijp ik niets van. Je moet je angsten onder ogen durven komen. In de kerk kon je vroeger asiel aanvragen. De kerk is een veilige plek, of zou dat moeten zijn.” Waar ze als kind ervan droomde om Maria te zijn, is ze nu in haar nopjes met de rol van Moeder Overste. “Maria is wees. En ik ben haar surrogaatmoeder. Ik moet haar leren dat ze haar eigen weg moet volgen. Dat is iets wat ik heel erg van huis uit heb meegekregen, van mijn vader en mijn moeder; wees jezelf, volg je eigen pad, ga niet met de massa mee.”

De ontdekking van zingen

Als kind was ze al fan van Julie Andrews en de filmversie van The Sound of Music. “Ik keek heel obsessief elke maand een keer naar de film. Ik heb hem meer dan honderd keer gezien. Ik heb de videoband gehad, de DVD de grote doos met alle boekjes erbij.” Haar positie was als die van Maria, het hoofdpersoon uit de musical. Ze verlangde naar het klooster, maar werd er door Moeder Overste uitgehouden, omdat die wel aanvoelde dat haar roeping elders lag. Het zou achteraf een zegen blijken te zijn.

Op haar zestiende ontdekte Francis dat ze kon zingen, écht kon zingen. Jarenlang had ze gehoopt toe te mogen treden in het klooster, ineens besefte ze dat zingen haar ware roeping was. Het zingen werd gesublimeerde liefde. “Mijn moeder vroeg wel eens: ben je nou nooit eens verliefd. En dan zei ik: nee, nee, ik ga het klooster in. Dat zei ik ook om ervan af te zijn. Maar mijn moeder zei: nee, dat geloof ik niet, want als je zingt hoor ik dat je al die gevoelens wel hebt."

'Ah, daarom ben ik zo gek op Julie Andrews en Barbara Streisand'

Pas jaren later ontdekte ze dat ze lesbisch was. Ze is er nog altijd verbaasd over dat het zo lang duurde voordat het besef tot haar doordrong. “Onze hele familie is homo of lesbisch. Bij ons heeft het in het eten gezeten.” Maar ook daarin lijkt ze weer op Maria. “Ik snap het zo goed als zij zegt: verliefd? Ik weet het niet, ik weet niet was dat is. Ik vond vrouwen wel leuk, maar ik had er geen andere bijgedachten bij. Seksualiteit. Daar kwam ik pas laat achter. Toen vielen alle puzzelstukjes op hun plaats. Ah, daarom ben ik zo gek op Julie Andrews en Barbara Streisand. Nu ben ik ook wel geïnteresseerd in die nieuwe film van Paul Verhoeven, Benadetta. Maar dat terzijde."