Kleding van koeienpoep
- Nieuws
- Kleding van koeienpoep
Een jurk van koeienpoep, dat klinkt vies. Maar met haar textiel op basis van koeienmest won de Nederlandse kunstenaar Jalila Essaïdi (1980) onlangs wel de Chivas-duurzaamheidsprijs. In Vroege Vogels legt ze op haar nieuwe werkplaats in Eindhoven uit hoe het productieproces van 'Mestic' verloopt en hoe het kan dat een jurk of T-shirt van koeienmest net zo fris ruikt als een kledingstuk van katoen of andere vezels.
Een jurk van mest
Op een oud militair complex aan de rand van Eindhoven heeft Essaïdi alle ruimte om te experimenteren met Mestic. Zo biedt haar stichting bijvoorbeeld ook kansen aan jonge talenten die actief zijn op het snijvlak van creatieve industrie, biotechnologie en natuur.
Textiel uit mest
Essaïdi leidt verslaggever Rob Buiter rond in het lab waar de textielvezels worden gewonnen uit koeienmest. Daarvoor wordt allereerst de gier (mest + urine) gescheiden in natte en droge fractie, waarna uit de droge fractie cellulose wordt gewonnen. Wat dan overblijft, is mest zoals die in ieder tuincentrum te koop is. En die ook niet meer stinkt. Uit de natte fractie worden vervolgens de 'organic solvens' (proceschemicaliën) gewonnen, die daarna weer mechanisch worden vermengd met de cellulose. De afgeleiden hiervan worden verwerkt tot een cellulosepulp. En die kan dienen als grondstof voor kleding, papier, karton of bouwmateriaal. Het bedrijf van Essaïdi heeft zich gespecialiseerd in het spinnen van draden, waar vervolgens lappen van textiel van worden gemaakt.
Wat het proces interessant maakt voor de textielindustrie is dat de mest gratis is.
Gierlasagne
Het productieproces dat Essaïdi heeft ontwikkeld is extreem duurzaam. "Normaliter worden voor de textielindustrie hele bossen gekapt om cellulose uit cellulose te maken. Of je maakt gebruik van katoen, maar daarvoor zet je ook weer waardevolle grond in. In Nederland vergisten of verbranden we de mest nu, terwijl deze bestaat uit waardevolle grondstoffen waar je weer waardevolle materialen van kunt maken. Zie het als een soort gierlasagne. Je kunt er ook een soort plastic van maken. Wat het proces interessant maakt voor de textielindustrie is dat de mest gratis is." Uiteindelijk wil zij de boeren gaan betalen voor de mest, zodat de intensieve veehouderij verder naar beneden kan.
Vier verschillende stadia in het productieproces van Mestic - Foto: Mike Roelofs
20 T-shirts per koe
Voor één T-shirt is slechts 2,14 kilo gier nodig. Omgerekend poept één koe per jaar ongeveer 20 T-shirts uit. Alles wat nodig is in het productieproces komt uit de koe. Er worden verder geen chemicaliën toegevoegd. "Die zitten gewoon in de combinatie van urine en poep. Daarom is die natte massa juist heel interessant, omdat je daar heel veel ingrediënten en grondstoffen in vindt." Zodra Essaïdi voor haar nieuwe locatie alle machines en apparatuur heeft aangeschaft, kan zij met de mest van boeren uit de omgeving de productie opschroeven en gaan produceren voor de markt. "Dan is het een kwestie van mest omzetten, pulp produceren en spinnen en aanleveren aan de brands hier in de omgeving, die daar dan weer kleding van maken."
