Tuğrul Çirakoğlu reinigt de extremen: van totaal vervuilde woningen tot onopgemerkte overlijdens

Schoonmaakbedrijf

"Ik krijg altijd de vraag waarom ik dit ben gaan doen", vertelt Tuğrul Çirakoğlu over zijn bedrijf. "De reden is eigenlijk heel simpel. Ik had bedrijfskunde gestudeerd, met een master in Londen, maar ik had geen connecties, geen netwerk. Ik was opgeleid om iets in het bedrijfsleven te gaan doen, bij de Big Corporates. Maar ik had niet het idee dat ik daar makkelijk binnenkwam. Ik ging onderzoeken wat voor bedrijf ik dan voor mezelf kon starten. Schoonmaken kwam iedere keer weer terug. Het is makkelijk om een schoonmaakbedrijf te starten, je hebt er geen certificaten voor nodig, weinig budget, weinig connecties.

'Er zijn mensen die jarenlang hun vuilnis niet weggooien'

"We doen veel onopgemerkte overlijdens. Mensen die dood in hun huis liggen, dagen, weken, maanden, tot en met een jaar heb ik zelfs meegemaakt. Het kan zijn na een natuurlijke dood of na een zelfdoding. We maken ook veel schoon bij mensen die een poging deden.

Of extreem vervuilde woningen, door bijvoorbeeld hoarding, verzamelwoede. Daar zijn ook veel verschillen in. Er zijn mensen die hun ontlasting opsparen, of die 70 a 80 katten in huis hebben. Mensen die jarenlang hun vuilnis niet weggooien. Oude kerkgebouwen die lang hebben leeggestaan en verbouwd worden. Dan blijkt er op zolder 2 à 3000 kilo duivenpoep te liggen.

Begin dit jaar hadden we een opdracht bij een meneer die zijn hele badkuip had vol gepoept. Iets waarvan zelfs ik denk, hoe kan dit, waarom!

Aanvankelijk kom je daar niet achter. Mensen schamen zich, ze verzinnen een verhaal. Gaandeweg krijg je te horen van een hulpverlener, of van buren, of van de bewoner zelf wat er is gebeurd. In dit geval hoorde ik dat het een hele mooie woning was geweest, dat ze het goed voor elkaar hadden. Op een gegeven moment is zijn vrouw overleden en dat was zo heftig voor hem dat hij in isolement is geraakt en extreem is gaan vervuilen."

'Ik heb ook een soort zesde zintuig'

Tuğrul vlogt erover, heeft een wekelijkse column in het Parool, schreef een boek Schoon genoeg en vorige week startte het tweede seizoen van zijn televisieserie Niet Normaal Vies. "Ik probeer het zo neutraal mogelijk te houden. Ik vind het belangrijk om deze verhalen zo rauw en zo echt mogelijk te delen. Dit gebeurt onder onze ogen.

Ik denk als je dit werk op mijn manier doet, zo intensief en actief, dan moet het echt als je roeping voelen. Het voelt gewoon alsof ik enerzijds hier voor ben gemaakt. Niet alleen dat ik een soort superfocus heb tijdens mijn werk en heel beheerst blijf. Maar ik heb ook een soort zesde zintuig. Ik zie bepaalde dingen, en in wat mensen zeggen pik ik bepaalde dingen tussen de regels door op. Die verhalen deel ik op mijn eigen manier met de wereld."

Voor elkaar zorgen

"Willen we iets doen aan dit soort onderwerpen: onopgemerkte doden, woningvervuiling, isolement, eenzaamheid? Ik dacht altijd, als ik maar hard genoeg schreeuw, dan zal op een gegeven moment iemand van de overheid wel zeggen, hé, wat gebeurt hier, we moeten er wat aan doen. Maar er gebeurde gewoon niets.

En toen begreep ik, dit is niet een probleem van de overheid. De overheid zit niet in mijn achtertuin, niet op mijn balkon. Ík zie dat de gordijnen van mijn buren drie maanden gesloten zijn, ík zie dat de post zich opstapelt, dat iemand niet meer buiten komt. Ik moet dat als buur, familielid, collega, als vriend oppakken. Dat is niet altijd mogelijk. Maar over het algemeen is er altijd wel een hint, of iets. En daarom deel ik deze dingen. Zodat bekend wordt bij mensen waar ze op moeten letten, dan kunnen ze die signalen oppikken. En dan zullen meer mensen geholpen worden dan nu.”