Joost Spijkers zingt prijswinnend lied over de dood: 'Als het zover is, laat maar komen'

De dood

De dood heeft behoorlijk huisgehouden in het leven van Joost Spijkers de afgelopen jaren, de bassiste van zijn band en zijn vader stierven onlangs. Vandaar dat zijn derde liedjesprogramma Hotel Spijkers een ode aan het leven of een vrolijke voorstelling over de dood moest worden.

"Als je zoveel verlies meemaakt kun je er niet omheen dat je creatieve brein dat meeneemt bij het maken van een nieuwe voorstelling", vertelt de acteur in Kunststof. "En we hadden een soort sleutelnummer nodig, een nummer dat het publiek bij de lurven grijpt net op het moment dat ze denken dat ze naar een vrolijk liedjesprogramma zitten te kijken. Ik moest de Dood zijn en ik kom jullie allemaal halen!"

Verlies van de jeugdliefde

In zijn jeugd bracht Joost veel tijd door in voormalig Joegoslavië, omdat zijn stiefmoeder daar vandaan kwam en omdat zijn vader er tijdens de oorlog weeshuizen heeft opgezet. Hij beleefde op zijn zestiende zijn eerste puberliefde tijdens een zomervakantie: "Zij was Kroatisch, heette Stella, en na die eerste zomer bleven we elkaar brieven schrijven. Ik stuurde haar cassettebandjes met gesproken tekst en zij stuurde cassettebandjes met haar lievelingsmuziek.

Ik mocht haar een keer in de week bellen van mijn vader. Heel vaak kreeg ik haar dan niet aan de lijn. En op een gegeven moment helemaal niet meer. Mijn vader kreeg later via het Rode Kruis te horen dat ze was geraakt door een granaat en gestorven. Het heeft een hele grote rol gespeeld in mijn leven, mijn eerste voorstelling ging daar ook over."

Ashton Brothers

Joost is lid van de theatergroep de Ashton Brothers, waarmee hij binnenkort weer gaat spelen. "We kennen elkaar al ruim twintig jaar, al sinds de Kleinkunstacademie. We zijn samen opgegroeid. Over die vriendschap zou ik graag een voorstelling maken.

Toen we begonnen deden we iets dat niemand anders deed, we wilden zonder tekst iets maken, heel fysiek, met rare beelden, fantasiefiguren, clowns en acrobaten. Maar ik zong daar ook altijd de melancholische liederen en ik heb zelfs een tapdans gedaan op een doodskist."

Eigenlijk is de dood altijd wel aanwezig in zijn voorstellingen, is hij zelf bang om vroeg te overlijden? "Nee, helemaal niet. Daar heb ik helemaal geen angst voor. Als het zover is, laat maar komen. Ergens lijkt het me heerlijk. Ik heb er geen verlangen naar, maar heb er vrede mee dat het op een dag komt."