'Buiten bereik' en 'Dora's dankbaarheid' zijn Humberto's Non-Fictie Boeken van de Maand juli en augustus
- Nieuws
- 'Buiten bereik' en 'Dora's dankbaarheid' zijn Humberto's Non-Fictie Boeken van de Maand juli en augustus
Buiten bereik van Tim van der Veer en Dora's dankbaarheid van Ger Beukenkamp zijn de Non-Fictie Boeken van de Maand juli en augustus. Ze maken daarmee kans op de publieksprijs Non-Fictie Boek van het Jaar 2022. Dat heeft boekenredacteur Emma Louise Diest bekend gemaakt in Humberto. Dit zijn haar recensies van de boeken.
Juli: Buiten Bereik — Tim van der Veer
Zugspitz Ultratrail, het grootste trailrunning-evenement van Duitsland. Tim van der Veer is hardloper maar geen ultratrailrenner, onbegonnen werk zal je misschien denken. Waarom zou je zo’n tocht maken, door de bergen, door regen, wind en sneeuw?
De tocht die Van der Veer in dit boek maakt, krijgt echter juist zijn waarde door de extreme ontberingen. We worden meegenomen in de relatie die het rennen heeft met het leven. Zijn we niet allemaal mensen die beginnen aan het leven zonder daarvoor echt helemaal goed uitgerust te zijn?
Voor zijn zoon, die in dit boek Mischa heet, begint Tim van der Veer deze onheilspellende tocht. Mischa blinkt uit in het anders zijn, de maatschappij lijkt daarom niet altijd meteen een plek voor hem te hebben. Wanneer je afwijkt van de norm schiet je in het leven te kort, maar wat als we deze tekortkoming ten onrechte zien als een gebrek?
Samen met Van der Veer rennen we in dit boek niet van het leven weg, maar naar het leven toe. Naar een ruimte waar ontwikkeling mogelijk is en niet alleen de ontwikkeling die we voor ogen hadden. We reiken met man en macht naar het grotere, het bijna onmogelijke doel.
Want wanneer iets bijna onmogelijk is, dan is het pas echt de moeite waard. Mischa valt niet weg in de massa en zal het op veel momenten net iets moeilijker hebben dan zijn leeftijdsgenoten. Van der Veer laat zien dat het vechten tegen deze uitdaging het leven klein en benauwd maakt maar het omarmen ervan grenzeloze mogelijkheden geeft. Waarom leven we niet wat vaker met onze obstakels in plaats van ertegen?
Er gebeurt iets wonderlijks wanneer we onze hindernissen als essentiële stappen gaan zien van ons leven. Stappen die we met onverschrokkenheid zullen moeten zetten. Moedig omarmen we daarom de regen, de wind en de sneeuw, omdat een tocht zonder deze buitengewone ervaringen zijn glans zou verliezen. We vechten niet langer, we lopen.
Augustus: Dora’s Dankbaarheid — Ger Beukenkamp
De schrijver van dit boek had er aanvankelijk helemaal geen zin in, het schrijven van zijn memoires. In de eerste pagina’s van dit werk wordt daarom niet alleen de lezer verleid maar ook de schrijver zelf. Nicolien Mizee geeft scenarioschrijver Ger Beukenkamp uiteindelijk de eerste zin van ieder hoofdstuk.
En een vondst is het, die eerste zin. Beukenkamp kan zich er met verve tegen afzetten. De wirwar aan herinneringen en associaties vinden gestaag hun weg in de woorden die op het papier verschijnen. Alsof we erbij zijn, het moment waarop ze het papier raken. Het overtuigen van Ger Beukenkamp om zijn levensverhaal te vertellen werkt erg aanstekelijk, bij iedere bladzijde blijven we hem in gedachten aanmoedigen.
Ger doet vervolgens iets wat voor hem onmogelijk is, schrijven over zijn eigen verleden. Dat kan niet want de maatstaven van toen ontbreken, als die er al zijn geweest. De waarheid is dikwijls ongrijpbaar en ontglipt ons maar al te gemakkelijk. ‘Er zit ruis op de lijn naar het verleden’ maar in die ruis laat Beukenkamp ook de schittering zien die het leven mogelijk maakt.
We komen steeds in nieuwe situaties terecht, alsof we er per toeval inrollen. We gaan zonder enige moeite van laboratorium naar theater alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Zonder hoge verwachtingen vinden we samen met Ger Beukenkamp genade in het schrijven. Met de waaromvraag worden we in dit boek niet geholpen. We hebben steun aan het waardoor.
Het een zet het ander in werking maar waarom dat gebeurt doet niet ter zake, de ontstane dynamiek des te meer. De film gaat in gedachten lopen. Beukenkamp doet naar eigen zeggen niet aan briljante ingevingen, hij observeert maar neemt geen specifiek beeld mee voor artistieke doeleinden.
We hoeven als lezer daarom ook niets met alles wat we in het boek meemaken maar ondertussen ontstaat onopgemerkt toch het verhaal van de schrijver. We gaan van scène naar scène, verzinnen verbanden, vullen de gaten op en geven antwoord op vragen die in het boek onbeantwoord blijven. We worden onbewust aan het werk gezet. Alsof we verven zonder kwasten, over het doek rollen zonder het doek aan te raken. Aan het einde is daar dan toch het schilderij van zijn leven, alsof het er altijd al is geweest.
Humberto
Elke vrijdag luister je tussen 14.00 en 16.00 uur naar Humberto Tan op NPO Radio 1. Met zijn programma Humberto luidt hij het weekend in en gaat hij op zoek naar de diepere lagen bij het nieuws. Natuurlijk is er ook aandacht voor muziek, sport en cultuur.
Gerelateerd
