Stadsdichter Dean Bowen: 'Rotterdam is mijn gekozen thuis'
- Nieuws
- Stadsdichter Dean Bowen: 'Rotterdam is mijn gekozen thuis'
Dean Bowen is stadsdichter van Rotterdam, spoken word performer, en misschien ook wel activist. Hij laat zich in ieder geval niet in een simpel hokje stoppen. Hij is te gast in Nooit Meer Slapen en vertelt daar over het stadsdichterschap, over zijn gedicht Exodus wat nu is verfilmd, over individuele identiteit, taal, poëzie en het al dan niet horen bij een groep.
'Gekozen thuis'
"Ik ben een relatief jonge Rotterdammer. Ik ben in Zoetermeer opgegroeid en ik heb ook op andere plekken gewoond. Maar Rotterdam is mijn gekozen thuis. En wat is nou belangrijker, dat je toevallig uit je moeder gevallen bent op Rotterdamse grond, of dat je erheen gaat omdat je er bewust wil zijn."
Met dat statement opent de Stadsdichter van Rotterdam het interview bij Nooit Meer Slapen. "Want sinds ik in Rotterdam woon probeer ik iets terug te geven aan de stad. En als dat je dan geen Rotterdammer maakt, wat dan wel?"
Het Stadsdichterschap
Het Stadsdichterschap slokt veel van zijn tijd op, maar het geeft hem ook veel. "Het lijkt alsof er heel veel deurtjes in de stad open zijn gegaan. En er komen vanuit die openingen allemaal handreikingen. Ik heb Rotterdam altijd gezien als een diverse stad, maar nu leer ik nog veel meer verschillende lagen kennen. Dat is van ongelofelijke waarde. Ik leer mijn thuis beter kennen door de rol die ik heb gekregen."
Zijn positie brengt ook verantwoordelijkheid met zich mee, en niet iedereen ziet zijn harde werken. Hij observeert, inspireert, biedt troost en hangt hier en daar ook een beetje de artiest uit. "Ik heb het label 'Stadsdichter', maar ik ben daarnaast veel meer. Ik vind het belangrijk om me in te zetten voor de taal en ook voor de jeugd. Daarom verkiezen we binnenkort ook de eerste jeugd-stadsdichter."
De Rotterdamse Stadsdichter Dean Bowen is te gast bij Nooit Meer Slapen
Video niet beschikbaar
Protestgedicht: Exodus
Eén van de gedichten van Dean Bowen is nu verfilmd: Exodus. Dit gedicht gaat over een unieke gentrificatiewet in de stad: de Rotterdamwet. Deze wet zorgt ervoor dat kwetsbare wijken in de stad worden geholpen. Althans, dat zou de wet moeten doen. "Als je ergens wil wonen moet je aantonen hoe veel je verdient. Verdien je te weinig? Dan mag je er niet wonen." Zo wil de stad voorkomen dat sommige wijken te armoedig worden.
Maar met de wet wordt alleen naar economisch kapitaal gekeken, sociaal of cultureel kapitaal wordt buiten beschouwing gelaten. En ook die factoren zouden moeten meespelen, volgens Dean Bowen. "Wonen is niet alleen wonen. Het is ook participeren, daar waar je leeft. We zijn niet allemaal niet heel sociaal of cultureel, of ondernemend. Maar is het niet ook belangrijk hoe goed je je buren kent? En of je je geld uitgeeft in lokale gelegenheden?
Voor wie zijn we de stad aan het inrichten?
Daarbij stelt Bowen dat kunst, cultuur en creativiteit plekken tot dynamische plekken maken. "Maar als die jonge creatieveling en kunstenaars niet meer op die plekken kunnen wonen omdat ze niet genoeg verdienen, dan gaat de vernieuwing en het karakter van een wijk of stad verloren."
Hoewel de stadsdichter zichzelf misschien niet bestempeld als activist, vindt hij het van onschatbaar belang om bij te dragen aan een maatschappij. "En dat doe ik met mijn vak: taal. Hiermee kan ik wat zeggen. En ook al gaat kunst de wereld nooit veranderen, laat kunst alsjeblieft een onderdeel zijn van dat wat de wereld kán veranderen."
De film Exodus zal te zien zijn op het IFFR wat zal plaatsvinden van 22 januari tot 2 februari 2020.
Gerelateerd
