Waar kunnen Gazanen nog heen?

Humanitair drama

"In Rafah leven bijna 1,1 miljoen mensen op een klein stukje grond", vertelt Erwin van Veen, conflictanalist bij Instituut Clingendael in Bureau Buitenland. "Er is al sprake van een water- en voedselcrisis. Naar schatting zijn honderdduizenden afhankelijk van acute hulp." Of de grootschalige aanval komt is volgens Van Veen nog niet zeker, maar wel aannemelijk. Het doelwit, de stad Rafah, grenst aan Egypte, maar de Gazanen kunnen de grens niet over. Egypte wil ze niet opvangen. "Het zou een humanitaire ramp van eerste orde betekenen."

Verantwoordelijkheid

Recentelijk heeft het Internationaal Gerechtshof in Den Haag Israël in een tussentijds vonnis verplicht om een genocide in Gaza te voorkomen, en om het verlies van mensenlevens zoveel mogelijk te beperken. Maar volgens de analist gebeurt precies het tegenovergestelde: "De humanitaire hulp loopt vooral via Rafah en die toegang is nu al moeilijk."

Volgens Van Veen gebeurt er op diplomatiek niveau weinig tegen Israël - uitzonderingen als België, Spanje of Zuid-Afrika daargelaten. Nederland en ook andere landen in het Westen dragen de verantwoordelijkheid om iets te doen aan de humanitaire situatie. Nederland doet weliswaar een paar voedseldroppingen vanuit de lucht, maar dat is volgens Van Veen vooral symbolisch. De echte problemen worden niet aan de orde gesteld. Die zijn met name de acute water- en voedseltekorten, legt de conflictanalist uit.