Laaggeletterden die zichzelf en anderen leren schrijven en lezen maken kans op een prijs

"Van huis uit kreeg ik weinig hulp van mijn ouders", antwoord Esbach op de vraag hoe hij laaggeletterd werd. "Ik ben tot mijn veertiende naar school gegaan, toen ben ik loodgieter geworden. Daar heb je ook geen lezen of schrijven nodig", aldus Esbach.

Schaamte

"Ik onthoud heel veel. Dus ik hoefde niet veel op te schrijven. Als ik dan thuis was vroeg ik mijn vrouw om dingen op te schrijven", zegt Esbach. Inmiddels werkt hij al 30 jaar bij als ongediertebestrijder. Daar had hij wel een certificaat voor nodig. Door heel veel te onthouden en met hulp van zijn vrouw heeft hij die gehaald. "Ik moest uiteindelijk rapporten schrijven en toen viel ik bij mijn werk door de mand", aldus Esbach.

In het begin had hij wel wat schaamte. Die schaamte heeft hij inmiddels niet meer. "Mensen denken dat wij dom zijn, maar wij zijn niet dom, we hebben alleen moeite met lezen en schrijven." Toch heeft hij zich wel ontwikkeld. Mede omdat hij merkte dingen niet te kunnen die hij wel had willen doen: "Ik heb nooit mijn dochter kunnen voorlezen bijvoorbeeld. Toen ben ik ook dankzij mijn werk weer naar school gegaan."

Staande ovatie

Inmiddels maakt Esbach nog steeds een paar fouten, maar kan hij wel lezen en schrijven. "Ik heb ook een keer gelezen voor een groep van 300 leerlingen. Ik heb toen meer gezweet dan tijdens een dag werken", aldus Esbach. Die naderhand wel een staande ovatie kreeg van het publiek.

Als tip geeft Esbach dat je erover moet praten: "Praat met je baas, volg een cursus, ook anderen maken fouten. Dus stop jezelf niet weg."