Claudia: 'Mijn dochter wilde dood omdat ze naar papa wilde'

Claudia is zeven maanden zwanger en staat in haar tuin met haar man Marlon en zijn broer Leo. Haar vier kinderen zijn binnen aan het spelen. Het drietal neemt buiten de laatste details door voor de begrafenis van de vader van Marlon en Leo, die twee dagen eerder plots kwam te overlijden.

Toen sloeg het noodlot toe. "Opeens sprong iemand letterlijk de voortuin in en begon hij gericht te schieten", vertelt Claudia in de podcastspecial van Het Misdaadbureau. Twee kogels raken de zwangere Claudia. Gewond vlucht zij naar binnen. "Ik dacht gelijk aan mijn kinderen", zegt zij. De moeder van vier stuurde haar kinderen naar zolder. Zij belde 112, maar nog voordat de ambulance arriveert sterft Marlon in haar armen. "Ik pakte hem vast en legde zijn hoofd op mijn benen. Hij reageerde niet meer. Ik hoorde een roggel en zag zijn ogen weggaan. Dood."

'Niemand weet iets'

7,5 jaar na de fatale schietpartij is de zaak een coldcase. Claudia weet nog steeds niet wie de schutter is. Ging het om een conflict, was het een vergissing? Vragen waar Claudia geen antwoord op heeft. "Dat is heel erg frustrerend en tot op de dag van vandaag snap ik het nog steeds niet. Niemand weet iets. Dat snap ik echt niet."

Of Marlon of Leo, die ook werd geraakt maar de aanslag overleefde, een crimineel verleden hadden, is onduidelijk. Daar zijn geen aanwijzingen over naar buiten gebracht. Mogelijk was er wel sprake van een conflict, maar wat uiteindelijk heeft geleid tot het schietincident is niet bekend. Net zoals de vraag voor wie de kogels daadwerkelijk bestemd waren: ze werden alle drie door kogels geraakt.

Soms had Claudia gewild dat de moordaanslag juist wel te maken had met een mogelijk crimineel verleden van Marlon of zijn broer. "Dan had ik gesnapt waar het vandaan komt, want tot op de dag van vandaag weet ik het niet. Er was niets aan de hand en opeens was hij weg. Iemand heeft hem afgepakt. Waarom?"

Coldcase

In de ogen van Claudia heeft de politie "te weinig gedaan" om te achterhalen wie de dader was. Pas toen Wicky van der Meijs, die zelf nabestaande is en nu mensen bijstaat wiens zaak de stempel coldcase heeft gekregen, bij de politie aan de bel trok kreeg Claudia weer bezoek van de politie. "Toen kwamen ze weer met andere rechercheurs. Die zag ik voor het eerst. De zaak is nu coldcase en ze doen pas weer wat als er een tip binnenkomt die bruikbaar is."

Dat dan pas actie ondernomen wordt, valt Claudia zwaar. "Ik wil geen medelijden, maar wel voor mijn kinderen", zegt zij. "Mensen realiseren zich niet hoe ver dit doorwerkt. Het is niet alleen dat onze kinderen opeens hun vader verloren zijn op een manier die je niemand toewenst. Het is alles. De angst van je kinderen, de vragen die zij continu hebben. Hun hele ontwikkeling en hun leven is verpest hierdoor. Dat blijft."

'Waarom heeft iemand mijn papa gepakt'

Het ergste wat Claudia heeft meegemaakt was met haar dochter, die toen net vijf jaar was. Na de moord op haar vader sprak, sliep en at zij weken niet meer. Tegen Claudia werd gezegd dat daar snel verbetering in moest komen, omdat het anders niet meer ging voor haar dochter. "Toen is zij met haar hoofd op de grond gaan slaan en zei ze: 'Ik wil ook dood, ik wil naar papa. Waarom heeft iemand mijn papa gepakt?'. Zoiets wil je niet van je kind horen."

Het geeft Claudia veel onrust en boosheid, vertelt zij. "Ik snap niet hoe het hier kan gebeuren dat het niet wordt opgelost." Het verhaal, en vooral de vraag waarom, zal daardoor altijd blijven bestaan. Ook omdat Marlon uit Curaçao komt, hebben mensen snel een vooroordeel, vertelt Claudia. "Wij hebben een stempel."

'Doe het voor mijn kinderen'

Claudia heeft de hoop een beetje verloren dat de dader ooit nog gepakt wordt. "Ik kan mij niet voorstellen dat je zo lang je mond kunt houden of kunt leven met wat je hebt gedaan. Als je dat bijna acht jaar volhoudt, kan ik mij niet voorstellen dat je opeens je mond open doet. Ik wil het wel, maar ik ben er bang voor dat het zo blijft."

De moeder van vijf kinderen vraagt aan iedereen die iets weet, met de gouden tip te komen. Niet voor haarzelf, maar "voor mijn kinderen. Zij hebben hier niks mee te maken."