Voormalig recherchechef over tekort: 'Zedendelicten niet altijd spectaculair, wel heel belangrijk'

1. Een groot tekort aan zedenrecherches. Waar komt dat tekort vandaan?

Sander Schaepman: “De waardering van het vak van de recherche is sinds de vorige eeuw een beetje weggezakt. Dat betekent dat de investeringen binnen de politie-organisatie in het recherchevak naar de achtergrond zijn gegaan. Daarnaast is het heel vaak slachtoffer geworden van bezuinigingsdriften. Daarmee gaat een belangrijk specialisme verloren en dan zie je dus ook dat die afdelingen minder populair worden. Daarnaast is het beeld van die recherche-afdelingen niet altijd even sterk. Het is niet heel spectaculair, maar wel heel erg belangrijk.”

2. Hoe moeilijk is het voor een rechercheur om zedenrechercheur te worden?

“Je moet een aantal belangrijke trainingen volgen. Bijvoorbeeld het verhoren van een kind dat seksueel misbruikt is. Daarbij is het heel belangrijk dat je geen suggestieve vragen stelt. Dat moet je echt leren, in ons dagelijks leven zijn we gewend dat wel te doen. Kinderen zijn vaak geneigd om te antwoorden naar de zin van de ouder. Dat is levensgevaarlijk in dat soort onderzoeken", zegt Schaepman.

3. Afgelopen jaren neemt het aantal aangiften in zedendelicten toe, is dat ook een van de oorzaken voor het tekort aan zedenrecherches?

“Aan de ene kant wel. Maar je ziet ook dat door alle ontwikkelingen binnen een politie-apparaat, bijvoorbeeld bezuinigingen, zo’n zedenafdeling kleiner wordt. Dat is niet altijd een bewuste keuze, maar je moet de druk op het politiewerk toch verdelen. Mensen worden de hele dag geconfronteerd met vreselijke beelden, daar moet je wel tegen kunnen. Dat helpt allemaal niet om het populair te maken om te solliciteren.”

4. Eerder dit jaar bleek dat de politie tientallen miljoenen tekort kwam. Er is dus een tekort binnen de politie, maar binnen de zedenpolitie is dat tekort nog veel groter. Hoe kan dat?

“Op een gegeven moment moet je keuzes maken. De urgentie van de dag vraagt vaak zoveel aandacht, dan komen de afdelingen die minder in de urgentie zitten niet aan bod. Dat is een bijkomend aspect van tekorten.”

5. Hoe pijnlijk is het voor de slachtoffers om zo lang te moeten wachten?

“Dat is verschrikkelijk. Ik spreek nog regelmatig mensen binnen de Nederlandse recherche, die vinden dat ook verschrikkelijk. Stel je voor: je dochter is seksueel misbruikt en aangerand en er loopt dus nog steeds aan dader rond, en die zaak wordt maar niet opgepakt. Dan blijft er onduidelijkheid, maar ook angst over. Dat zijn verschrikkelijke aspecten.”