De agendahedonist plant zelfs zijn vrije tijd minutieus in

Grosfeld omschrijft 'agendahedonisten' als personen die met dezelfde mentaliteit hun vrije tijd inrichten als hun werkweek. "Ze zien het weekend niet voor ontspanning en tijd voor belangeloosheid, maar trekken de doordeweekse mentaliteit van hard werken en productiviteit door om zo het meeste uit hun weekend te halen."

Doelmatig wandelen

De journalist ziet het fenomeen vooral voorkomen bij stadsmensen tussen de 20 en 40 jaar oud. Grosfeld onderstreept dat agendahedonisten geen andere activiteiten ondernemen, maar dat hun mentaliteit anders is. "Afspreken met vrienden of wandelen wordt ingepland, soms zelf drie weken van tevoren, met begin- en eindtijd." Ook bekijkt de agendahedonist activiteiten doelmatiger en met een rationele blik. "Zoals wandelen, die wandelingen moet wel wat opleveren, zoals productiviteit of creativiteit."

Ontstaan

Voor zijn boek kiest de journalist de opkomst van het kapitalisme als beginpunt voor deze mentaliteit. Grosfeld baseert dit op op het werk van de Duitse socioloog Max Weber, die stelde dat het kapitalisme niet alleen een politiek en economisch, maar ook een sociaal systeem is.

Een tegenbeweging van deze mentaliteit, waar steeds harder en langer werken de norm leek te worden, was de protestgeneratie van de jaren 60. "Het verzet was tegen gedachteloos werk, en er werd gepleit voor meer creativiteit en persoonlijke groei." Toch was deze beweging ook niet genoeg om het tij te keren, zegt Grosfeld: "Wat kapitalisme vaak doet, is zo'n tegenbeweging absorberen. Het bedrijfsleven buigt het dan zo om dat je creativiteit en zelfontplooiing ook bij hun in het bedrijf kan doen."

Schadelijk

In de kern is het volgens Grosfeld niet erg om een agendahedonist te zijn, maar zijn er gezondere manieren om te leven. Een keerzijde is namelijk dat je door alles te plannen het leven dichttimmert. "Het niet losbreken van je doelmatige, rationele blik sloopt de spontaniteit uit het leven", aldus Grosfeld.

Oplossing

Lang dacht Grosfeld dat de komst van een kind de oplossing zou zijn voor het overplannen en leven volgens een agenda. Nu hij zelf vader is, merkt hij dat deze gedachte ook niet helemaal opgaat. "De mentaliteit om productief bezig te zijn zit diep, zelfs met een kind is het lastig om je over te geven aan die momenten van inefficiënte periodes."

Grosfeld denkt daarom ook niet dat we ooit helemaal afkomen van het agendahedonisme. Maar dat het wel mogelijk is om momenten in te bouwen waarin je bewust iets ondoelmatigs gaat doen: "Ga spelen, doe iets belangeloos, maar ook dat zijn misschien wel quick fixes."