Arme mensen met huisdier: geldverkwisting? ‘Hond lost juist veel problemen op’

Volgens ’S Jongers, auteur van het boek 'Armoede uitgelegd aan mensen met geld', zit er veel mensonwaardigs in de manier waarop we naar arme mensen kijken. Zo krijgen arme mensen nog weleens het verwijt dat ze een hond of kat hebben, die ook het nodige kost.

Dat is heel onterecht, vindt ’S Jongers, die zelf ook in armoede opgroeide. "Stel: een dame leeft in armoede en krijgt een hond. Dan is ze thuis niet meer eenzaam. Eenzaamheid kost ons als samenleving 2 miljard euro per jaar."

Ze wil goed zorgen voor het dier, vervolgt hij. "Ze rookt minder, want ze wil het beste eten voor haar hond. Het is een actief dier en ze moet hem uitlaten, waardoor ze in een jaar vijftien kilo afvalt. Ze krijgt ook nog eens een nieuw netwerk in de wijk, want er zijn nog andere mensen met hun hond.” Op die manier levert het dier haar juist veel op.

Systeem rondom armoede

Er moet meer aandacht zijn voor het systeem rondom armoede heen, vindt ’S Jongers: “De mensen met geld hebben in het armoededebat en -beleid een grote rol. Wij willen het altijd over de arme sukkelaars hebben, maar zij gaan niet over de woningbouw, minimaregelingen, toegang tot zorg, onderwijskwaliteit en noem maar op”, zegt ’S Jongers. “Als de mensen met geld anders gaan kijken, verdwijnt die mensonwaardigheid misschien wel.”

"Dat is wel een schrijnend inzicht in je boek", zegt theoloog Stefan Paas, vaste gast in de podcast. "Dat iedereen die iets te zeggen heeft over arme mensen, meestal zelf niet in armoede is opgegroeid. Je beschrijft in feite een soort cultuur van armoede, die ze niet kennen."

Twee verschillende werelden, vlak bij elkaar

En dat terwijl de werelden van mensen die in diepe armoede leven en van hen die aan de knoppen draaien, vaak erg dichtbij elkaar liggen, zegt ’S Jongers. "In elke middelgrote stad liggen die twee werelden vaak maar tien minuten fietsen uit elkaar."

In die tien minuten fiets je een verschil in levensverwachting van al snel acht jaar bij elkaar, zegt hij. "En je fietst een verschil in goede ervaren gezondheid van vijftien jaar bij elkaar. Als je kijkt naar de bovenste één procent van de inkomens in Nederland en naar de onderste één procent van de inkomens, is het verschil in ervaren jaren van goede gezondheid 25 jaar."