Grote stijging in hulpvraag basisproducten voor kinderen: 'Er hoeft maar iets te gebeuren en het is mis'

Er vindt volgens Kinderhulp een verschuiving plaats in de hulpvraag. Waar de aanvragen eerder vooral gingen om duurdere spullen als bedden en laptops, gaat het nu vaker over basisproducten. Hoewel het aantal mensen dat onder de armoedegrens leeft lijkt te dalen, neemt de hulpvraag toe. Volgens Kinderhulp zou de aanhoudende inflatie daar een belangrijke oorzaak in zijn.

Werkenden in armoede

Hoewel het aantal mensen dat onder de armoedegrens leeft daalt, zijn de mensen in armoede er slechter aan toe, vertelt Vliegenthart. Bovendien verandert de samenstelling van die groep en zijn er meer mensen mét een baan die in armoede leven. "Dat zijn mensen die wel recht hebben op die potjes, maar er geen gebruik van vinden omdat ze het te moeilijk vinden of niet met de overheid te maken willen hebben."

Bestaanszekerheid?

"Er hoeft maar iets te gebeuren en het is mis. Als je eenmaal hogere uitgaven hebt, kun je die niet in een keer naar beneden brengen", gaat Vliegenthart verder. De politieke aandacht voor bestaanszekerheid lijkt ook af te nemen, aldus de directeur van het NIBUD. "Er moet op de trom gelsagen worden om het op de agenda te houden. Dit gaat niet vanzelf over."

Kanspas

Lotte Prins van de Nationale Jeugdraad slaat op die trom en gaat in gesprek met politici. Eén van de voorstellen is om een zogenoemde 'chance pass' in het leven te roepen, waarmee jongeren gratis kunnen sporten of deel kunnen nemen aan klassenuitjes. "Jongeren hoeven dan niet nog meer te lijden onder de financiële situatie van thuis."

Alleenstaanden

Hans Spekman, directeur van het Jeugdeducatiefonds, ziet ook de toename in het aantal werkenden dat aanklopt voor een hulpvraag. "We zien het vooral bij alleenstaande moeders met kinderen die werken, die hebben vaak meerdere banen. Het zijn vooral de wisselende inkomsten waardoor ze in de ellende komen met de toeslagen en de bijstand."

Het eerste waaraan men kan zien dat een kind in armoede opgroeit, is de staat van hun schoenen, vertelt Spekman. "Het komt niet doordat ouders onmachtig of dom zijn." Dat sentiment onderstreept Carolien Gravesteijn, lector Ouderschap en Ouderbegeleiding, Hogeschool Leiden. "We horen vaak dat de schuld bij ouders wordt gelegd. Daar moeten we ver weg van blijven."

Gezamenlijke verantwoordelijkheid

"Stress, schuld, schaamte, sociale uitsluiting geldt ook voor oouders. We moeten realiseren dat ouders heel veel ballen in de lucht houden, ook de financiële bal. Als die heel zwaar is, gaat dat ten koste van andere ballen", gaat Gravesteijn verder. "Het is een individuele aangelegenheid geworden. Laten we ons weer gezamenlijk verantwoordelijk voelen voor iedereen om ons heen."

Beller Wendela van der Meiden maakt zich "zorgen" over deze ontwikkeling. "Het is een politieke keuze." Luisteraar Kitty Jong herkent de verhalen. "Er is allang gezegd dat de bijstand en het minimumloon te laag is. Het begint bij het zorgen dat er voldoende leefbaar inkomen is bij een gezin."