Kijken we anders naar Oekraïense vluchtelingen? 'We hebben dezelfde vijand'

Volgens Hans Siebers, hoogleraar culturele diversiteit en hoofddocent (Universiteit van Tilburg) is het nationalisme eigenlijk niets meer dan geloof in het "verzinsel" van de natie. Volgens Siebers zijn naties een bedacht, sociaal construct waarin de Staat de drijvende macht is.

"Nationalisme trekt grenzen tussen binnen- en buitenland. Tussen wij en zij en mensen die er wél en niet bijhoren." Volgens Siebers maken we daarin onderscheid op twee gronden: afkomst en (vermeende) cultuurverschillen.

Wij en zij

Waar het Nederlandse vluchtelingenbeleid er normaal gesproken op gericht is om zoveel mogelijk vluchtelingen buiten de deur te houden, ligt dat bij de Oekraïense vluchtelingen anders, zegt Siebers. Dat komt volgens hem omdat wij op dit moment dezelfde vijand hebben. "Ook wij worden bedreigd door de kernraketten van Poetin", zegt hij.

In deze oorlog komen de vechtende Oekraïners in wezen op voor onze nationale veiligheid, stelt Siebers. "De grens tussen wij en zij ligt nu precies tussen de Oekraïners en de Russen."

Andere vluchtelingen

De grens ligt normaal gesproken bij de bij Middellandse Zee. "Iedereen die zich aan de andere kant van die grens bevindt, wordt in principe ontmoedigt om te komen."

Siebers zegt dat het immigratie- en naturalisatiebeleid erg vijandelijk is ten opzichte van deze vluchtelingen. "De praktijk is erop gericht om argumenten te verzinnen om vluchtelingen die uit andere delen van de wereld komen, terug te sturen. Soms zelfs met de dood tot gevolg."

Cultuurverschillen

Het argument dat er meer culturele verschillen bestaan tussen Syrische mensen en Nederlanders, vindt hij onzin. "Er is geen bewijs dat dit het geval is. Alle onderzoeken wijzen uit dat de Nederlandse samenleving, inclusief mensen met een migratieachtergrond, in cultureel opzicht nog nooit zo homogeen was als nu."

Volgens Siebers wordt mensen vanuit nationalistisch oogpunt aangepraat dat er culturele verschillen zijn. "Mensen met een migratieachtergrond brengen hun kinderen naar school en gaan naar hun werk. Niet omdat ze daar hun cultuur of geloof gaan belijden, maar omdat ze een goede collega willen zijn en hun werk goed willen doen."