'Waarom kan ik niet slapen?' Jelmer Vlot zoekt naar antwoorden in nieuwe podcast

"Er waren nachten dat de wekker voor werk ging en ik nog steeds wakker lag", vertelt Jelmer. "Je leert er mee omgaan, maar het maakt je leven ontzettend ingewikkeld. Ik maak dubbele afspraken, ik vergeet dingen. Dat maakt gewoon dat het leven ingewikkeld wordt. Want je hersenen laten je echt in de steek. En als ik dan een periode weer beter heb geslapen, want die periodes zitten er ook wel tussen, dan gaat de zon echt weer een beetje schijnen, vooral in mijn hoofd."

Jelmer probeerde in zijn zoektocht van alles, op zoek naar verbetering: zwaartedekens, geurdruppels, speciale lampen, en zelfs slaapmiddelen. "Ik heb een periode gehad waarin ik uit Spanje met zakken vol medicijnen thuiskwam", vertelt hij. "Het leek zo’n makkelijke oplossing, maar die pilletjes maken je alleen maar afhankelijk."

De zoektocht naar rust

Bij de slaapkliniek onderging Jelmer uitgebreide testen. "Je wordt helemaal volgeplakt met sensoren, alsof je een soort Terminator bent", grapt hij. "Maar tegenwoordig hoef je gelukkig niet meer in de kliniek te blijven slapen; dat kan gewoon thuis."

De resultaten wezen uit dat Jelmer’s ademhaling te hoog in zijn borst zat, wat hem verhinderde volledig tot rust te komen. "Het klinkt misschien vanzelfsprekend: via je buik ademen. Maar het was voor mij wel een gedragsverandering", legt hij uit. "Ik moest echt leren om rustmomenten in mijn dag in te bouwen. Heel mindful. Dat voelde in het begin heel zweverig, maar inmiddels merk ik hoe belangrijk het is."

Geen quick fixes

Jelmer probeerde dus ook slaapmiddelen. In zijn podcast praat hij ook met een verslavingsdeskundige. "Je kunt binnen een paar dagen verslaafd raken aan slaapmiddelen", zegt Jelmer. "En dat verbaast me niets. Als je al zo lang worstelt met slapen, voelt zo’n pil als een makkelijke uitweg."

Het leren slapen

De echte doorbraak kwam door de hulp van een slaaptherapeut. "Ik heb maanden nodig gehad om mijn ademhaling te trainen. Het duurde zeker anderhalf jaar voordat ik het echt onder de knie kreeg", vertelt Jelmer. "Maar nu merk ik het verschil. Ik ben nog steeds geen 'olympisch slaper,' maar die vijf uur slaap voelt al als een overwinning."