Lubna werd als jong meisje besneden en draagt de gevolgen nog altijd met zich mee

Als jong meisje wilde Lubna Abdul, oorspronkelijk uit Sudan afkomstig, graag besneden worden. "Ik wist natuurlijk toen nog niet wat het inhield", vertelt ze. "Maar toen ik niet besneden was, mocht ik op school niet mee eten en niet mee spelen. Zelfs de juffrouw zei: 'Lubna, wanneer word je besneden?'. Ik zat altijd alleen op de hoek."

Familiedruk

Abduls moeder was zelf ook besneden. Ze kende de gevolgen en wilde dit absoluut niet voor haar dochters. "Maar mijn moeder was alleen, tegen de hele groep, de hele familie", vertelt Abdul. De familie woonden samen in een groot huis in Sudan. "De hele familie voedt je op, niet alleen je ouders. En oma is de baas."

Vakantie

Vrouwen in verschillende landen in Afrika, het Midden-Oosten, en Azië worden vaak op jonge leeftijd besneden. Dat gebeurt binnen verschillende culturen, en is niet gelinkt aan religie. In Nederland is het verboden, maar jonge Nederlandse meisjes die teruggaan op vakantie naar het land van herkomst lopen risico om ook besneden te worden.

'Je lacht nu, maar straks ga je huilen'

Toen de ouders van Abdul naar hun werk waren, besloot oma dat de jonge meisjes uit de familie moesten worden besneden. Samen met twee zusjes en twee nichtjes werd Abdul meegenomen. "We kregen henna tatoeages en mooie kleding. Ik was blij, maar mijn oudere nichtjes waarschuwden me: je lacht nu, maar straks ga je huilen."

Geen verdoving

Zonder verdoving werden eerst de toen achtjarige Abdul, en vervolgens haar jongere zusjes verminkt. "Ik moest als eerste en ik heb niet geschreeuwd. Mijn jongste zusje was 5 jaar en ik wilde haar de pijn niet laten horen", zegt Abdul. "Later hoorde ik haar schreeuwen. Het was echt een drama."

Toen de meisjes weer thuis kwamen vond hun moeder ze in bed. "Ze viel flauw. Ze kon er niks meer aan doen. We hebben er nooit meer over gepraat."

'Ik dacht dat de pijn erbij hoorde'

Op school hoorde Abdul er weer bij. "Ik mocht weer meespelen en mee-eten, dus ik was blij. Ik dacht dat de pijn erbij hoorde. Dat zegt iedereen, dus dat ga je dan ook geloven." Naast fysieke pijn en seksuele problemen krijgen vrouwen ook vaak mentale klachten, zoals angst of post traumatische stressstoornis (PTSS).

Sleutelpersoon

Inmiddels woont Abdul zelf al bijna dertig jaar in Nederland, met haar man en kinderen. Ze probeert haar dochters en andere meisjes en vrouwen te behoeden voor het risico om besneden te worden.

"Mijn doel is om te laten zien dat het niks te maken heeft met geloof. En om het taboe te doorbreken. We willen dat vrouwen meepraten en meedenken." Ook waarschuwt ze ouders en meisjes die teruggaan naar hun land van herkomst voor het risico op mogelijke besnijdenis.