Het protest waardoor wij nu 50 jaar homo-emancipatie kennen
- Nieuws
- Het protest waardoor wij nu 50 jaar homo-emancipatie kennen
Nederland is altijd al een voorloper geweest op het gebied van homo-emancipatie. In 1969 werd de eerste horde genomen voor gelijke behandeling van homoseksuelen. Zo'n honderd mannen gingen naar Den Haag om te demonstreren tegen een discriminerende wet.
Hoe staat het ervoor na 50 jaar homo-emancipatie?
Een van de demonstranten was Rijkjan Sikkel, toen 23 jaar. Samen met een groep van zo'n twintig andere mannen wilde hij met de bus van Amsterdam naar Den Haag, zegt hij in NOS Met het Oog op Morgen. Maar die bus kwam nooit. De chauffeur was erachter gekomen dat hij homo's naar het Binnenhof moest vervoeren en was daar niet van gediend. De Amsterdammers moesten uiteindelijk met de trein en waren maar net op tijd voor het protest.
Ze kwamen in actie tegen een wet die bepaalde dat mensen van hetzelfde geslacht van onder de 21 geen seks mochten hebben met mensen ouder dan die leeftijd. Voor heteroseksuelen gold die wet niet. Martien Sleutjes, onderzoeker bij het Internationaal Homo/Lesbisch informatiecentrum en archief, denkt dat het protest op het Binnenhof een belangrijke rol heeft gespeeld in de homo-emancipatie. "Het was een soort kickstart. De studenten hebben een energie en openbaarheid erin gebracht die daarvoor nog niet inzat."
Nederland als voorbeeld
Nederland was en is een van de meest vooruitstrevende landen ter wereld voor homo's. Dat vindt ook Jeangu Macrooy, een Surinaamse singer-songwriter. Hij verhuisde in 2014 vanuit Suriname naar Nederland en is sindsdien pas echt openlijk homo. "Ik heb het in Suriname aan mijn moeder verteld en aan nog één iemand anders, maar ik kwam pas echt uit de kast in het vliegtuig naar Nederland". In Nederland voelt hij zich veel vrijer, maar dat kent grenzen. "Aan de ene kant kan ik open zijn in wie ik ben, aan de andere kant ben ik ook op straat uitgescholden. Daarnaast word je vooral geaccepteerd als je in een heteroprofiel past. Als je daarvan afwijkt moet je je verdedigen."
Dat herkent ook de veel oudere Rijkjan Sikkel: "Als je teveel opvalt, wordt het niet gewaardeerd." Hij denkt graag terug aan de Gay Games in Amsterdam twintig jaar geleden. "Toen waren er een week lang in de stad zoveel homo's dat de hetero's zich moesten aanpassen. Die week was heerlijk. Ik heb iedere dag genoten en hoefde niet achterom te kijken wie er achter mij liep."
Verbetering
De homo-emancipatie verbetert nog altijd, zegt Martien Sleutjes. "Het gaat goed, er wordt openlijk over gesproken. We zijn er pas als het woord homo geen scheldwoord meer is." Sleutjes denkt dat homoseksuele als minderheidsgroep veel hebben bereikt. "Het doet een beetje denken aan transgenders. Als je kijkt hoe de mening in twintig jaar is opgeschoven, ben ik trots dat we dat kunnen bereiken"
Voor Jeangu Macrooy is in Suriname nog een hele weg te gaan om de emancipatie op het niveau te krijgen van Nederland. De Surinaamse zanger zet zich in ieder geval vanuit Nederland daarvoor in. "Ik denk dat ik de eerste artiest ben die uit de kast komt in Suriname en daar openlijk over praat. Het zichtbaar zijn doet al heel veel." Ook is Jeangu in gesprek met de Pride organisatie om te kijken hoe hij ervoor kan zorgen dat in de toekomst jongeren in Suriname net zo makkelijk kunnen uitkomen voor hun seksualiteit als in Nederland.