Grote zorgen bij vakbond over versoepeling Arboregels: 'Politiek gaat laconiek om met mensenlevens'

De aangenomen moties zorgen ervoor dat kleine werkgevers niet langer verplicht zijn om de risico-inventarisatie en -evaluatie (RI&E) schriftelijk vast te leggen. In zo’n inventarisatie legt de werkgever alle arbeidsrisico’s en gevaren vast en maakt hij een plan van aanpak om deze te beheersen. Ook bepalen de moties dat dit plan voortaan slechts door één deskundige hoeft te worden beoordeeld, in plaats van door meerdere deskundigen. Tot slot hoeven kleine werkgevers niet langer te registreren met welke gevaarlijke stoffen er wordt gewerkt.

Een stap terug

Risico’s die in een RI&E zouden kunnen worden opgenomen, zijn bijvoorbeeld het werken met giftige stoffen, maar ook grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer, vertelt Jong. "Het is het belangrijkste instrument om arbeidsongelukken, blootstelling aan kankerverwekkende stoffen en seksueel geweld in kaart te brengen." Dat in de toekomst slechts één Arbospecialist de analyse hoeft te beoordelen, baart haar zorgen: "Vroeger was deze regel hetzelfde. Toen hadden we ook één deskundige, maar dat zijn er later meer geworden omdat we merkten dat dat niet goed ging." Het verontrust haar dat er verwacht wordt dat iedere Arbospecialist kennis heeft van bijvoorbeeld zowel giftige stoffen als onveilige werksferen. "We doen nu een stap terug, terwijl je er niet aan moet denken dat iemand zonder kennis een situatie als deze moet beoordelen."

Dat kleine bedrijven giftige stoffen nu niet meer hoeven te registreren, vindt Jong onbegrijpelijk: "Het maakt niets uit of je dat bij een groot of klein bedrijf hebt opgelopen, je gaat er hartstikke dood aan." Ze benadrukt dat het aantal sterfgevallen en beroepsziekten al tien jaar nauwelijks daalt. "Eerdere kabinetten wilden kleine bedrijven niet lastigvallen met regelgeving, maar daar waren de vorige ministers wel klaar mee. Dit kabinet zit er pas net, en in de schaduw van het migratiedebat gebeuren dit soort dingen, zonder dat hun 'hardwerkende Nederlanders' het doorhebben."

Vermeende werkdruk

Volgens Jong speelt de Tweede Kamer met deze beslissing met mensenlevens: "De politiek gaat er laconiek mee om, vanuit een vermeend gevoel over vermeende werkdruk. Ik spreek ook kleine bedrijven, maar die zeggen vaker tegen personeelstekort aan te lopen dan tegen regeldruk." Ze wijst op cijfers uit het document 'Staat van het MKB', waarin staat dat slechts acht tot tien procent van de kleine bedrijven regeldruk als een probleem ervaart. Jong: "Werkgevers vinden het vanzelfsprekend dat ze hun werknemers gezond moeten houden. Op basis waarvan zeg je dan dat de regeldruk naar beneden moet? Het aantal doden op de werkvloer moet omlaag, dat is veel belangrijker."

In Nederland sterven elk jaar 4.000 mensen aan een ziekte die ze tijdens hun werk hebben opgelopen. Daarnaast gebeuren er jaarlijks 200.000 arbeidsongevallen, en zijn er jaarlijks 300.000 mensen met een beroepsziekte.

Eigen beleid

Jong roept de Tweede Kamer op om hun eigen beleid nog eens na te lezen: "De regeringspartijen zeggen op te komen voor de 'hardwerkende Nederlanders', zoals zij die zelf framen, maar dit zijn ze! Ze zitten niet op kantoor of werken niet thuis, maar worden wél ziek of zelfs arbeidsongeschikt. Dan roept het kabinet vervolgens ook nog om de arbeidsongeschiktheidsregels aan te scherpen. Dat is kwalijk."

Jong vreest ook dat de aangenomen moties een precedent scheppen: "Wat nu geldt voor kleine bedrijven, staat de EU helemaal niet toe. Het is hier verplicht om zaken als een RI&E schriftelijk vast te leggen."