Zwangere Sumanta Bansi (22) verdween plots van de aarde: 'We wilden haar vinden, voor de nabestaanden'

Sumanta studeerde biomedische wetenschappen in Amsterdam en woonde in Hoorn bij het gezin van de later veroordeelde Manodj B. Hoewel ze in februari 2018 verdween, werd ze pas een halfjaar later als vermist opgegeven. In april 2019, meer dan een jaar na haar verdwijning, werd Van Turennout aan de zaak toegewezen. "Wij hadden al heel snel in de gaten dat het heel onwaarschijnlijk was dat zij nog in leven was."

Zwanger

"We zijn begonnen met het uitstippelen van haar leven. Wie is ze? Waar woont ze? Met wie gaat ze om? Wie zijn haar vrienden? Wat doet ze op social media? Maakt ze reizen? Wat doet ze voor werk?", vertelt Van Turennout in Het Misdaadbureau op NPO Radio 1. "Vervolgens kijk je naar welke aanwijzingen je hebt om te achterhalen wat er met haar is gebeurd."

Sumanta was naar Nederland gekomen voor haar studie en trok in bij het gezin in Hoorn. In het huis waren spanningen, omdat Sumanta voor de tweede keer zwanger was van de getrouwde B. en niet opnieuw abortus wilde plegen. Eerder had ze, onder druk van haar gastgezin, al een kindje van hem laten weghalen.

Van Turennout: "We kwamen er al snel achter dat het gedrag van de familie rond haar verdwijning in ieder geval opmerkelijk was. Ze hebben geen aangifte gedaan van haar vermissing en ze hebben haar uitgeschreven op het adres, een week nadat ze is verdwenen."

Toen Sumanta’s moeder contact met de familie zocht, kreeg ze te horen dat haar dochter naar Dubai was vertrokken. "Daarvan dachten wij: dit is verdacht," zegt Van Turennout. "We hielden er meteen rekening mee dat de gastfamilie iets met de verdwijning te maken kon hebben."

'Hij zei dat hij haar had weggemaakt'

Steeds meer wees in de richting van B. "We hebben onderzocht waar Sumanta voor het laatst teken van leven moet hebben gegeven. Dat was in de woning. We zijn van alles gaan nalopen en daaruit bleek dat het scenario waarin B. verdachte zou zijn, stand zou houden. Vervolgens hebben we opsporingsmiddelen ingezet."

Terwijl de zaak steeds meer media-aandacht kreeg en zoekacties werden georganiseerd, werden gesprekken van B. afgeluisterd door de politie. "Als reactie op de aandacht voor de zaak, is hij gaan praten", vertelt Van Turennout. "Afgeluisterde gesprekken hebben uiteindelijk het doorslaggevende bewijs geleverd."

In die gesprekken vertelde B. dat hij Sumanta had vermoord en welk wapen hij had gebruikt. "Hij zei ook dat ze weggemaakt is. Het was geen duidelijke verklaring, het waren flarden van gesprekken die wij hebben opgevangen. Maar dat alles bij elkaar waren de cruciale puzzelstukjes."

Tijdens de politieverhoren en rechtszaak ontkende B. dat hij iets met de verdwijning van Sumanta te maken had. Pas nadat hij in 2023 werd veroordeeld tot vijftien jaar cel voor doodslag, gaf hij toe. "De politie heeft gevraagd: kun jij ons aanwijzen waar je haar hebt begraven. Hij zei: 'Dat kan ik, ik ga met jullie mee'".

'We wilden Sumanta Bansi vinden'

Het belangrijkste doel van Van Turennout was het vinden van het stoffelijk overschot van Sumanta. "Daar is het onderzoek altijd op gericht geweest. We wilden Sumanta Bansi vinden. Voor haar nabestaanden.” Ze benadrukt dat het vinden van een lichaam cruciaal is voor het verwerkingsproces. "Het was al belangrijk voor ons als officieren van justitie en de politie, maar dat is onvergelijkbaar met hoe belangrijk het was voor haar moeder, vader en broer. Dat is onbeschrijfelijk."

"Op het moment dat duidelijk werd waar Sumanta lag en haar resten begraven konden worden door de familie, konden ze beginnen aan de verwerking."