Herdenken en vieren onder hoogspanning

Verbinding

Voor Chantal is verbinding zoeken het sleutelwoord. Met verschillende projecten krijgt ze Joodse en Islamitische organisaties rond de tafel. Niet om met elkaar in debat te gaan, maar in gesprek, benadrukt ze. "Bij een debat ligt het halen van je eigen gelijk op de loer, terwijl je bij het in gesprek gaan dit doet vanuit het hart."

Een van haar initiatieven is direct ontstaan na de aanslag van 7 oktober vorig jaar toen ze merkte dat de verharding en de tegenstellingen onder jongeren enorm toenam. De nieuwste campagne, Deel de Duif, waarbij Joodse en Islamitische jongeren op scholen samen vertellen over hun vriendschap en uitdagingen, is inmiddels een groot succes.

'Mijn opa was een Wehrmacht-officier'

De bijna tomeloze inzet voor meer begrip en tolerantie onder de verschillende bevolkingsgroepen zit bij Chantal letterlijk in het bloed. Ze heeft in haar eigen familie duidelijk gezien waartoe haat en onbegrip kunnen leiden. Haar familiegeschiedenis zou niet misstaan in een blockbuster over de Tweede Wereldoorlog.

"Een van mijn Joodse oma’s was getrouwd met een Duitse Wehrmacht officier die in de Eerste Wereldoorlog had gediend. Door zaken zijn ze in Warschau beland, hier is mijn vader geboren. Nog voor Hitler Polen aanviel zijn ze in Nederland terechtgekomen. Waar mijn opa vervolgens in het verzet zat. Mijn andere oma heeft verschillende concentratiekampen overleefd en heeft zelfs de beruchte dodenmars gelopen. Als door een wonder heeft ook zij het kunnen navertellen, en heeft ze hier in Arnhem bij een tante kunnen aansterken."

'Ze zijn vergeten je moeder te vergassen'

Chantal Suissa-Runne maakt zich grote zorgen over het 'grote enthousiasme' waarmee Israël en de Joden nu worden geconfronteerd. Volgens haar kaapt de links-progressieve beweging de oorlog in Gaza om de Joodse bevolking in een kwaad daglicht te stellen. Ook de ontwikkelingen op Amerikaanse universiteiten waarbij Joodse studenten van de campus werden verjaagd en de regelrechte jodenhaat op social media waarbij een vriendin te horen kreeg dat ze een 'vieze vuile kankerjodin is, waarbij ze vergeten zijn je moeder te vergassen' laten volgens haar zien dat antisemitisme springlevend is.

4 mei

Ondanks de aanwijzingen dat er ordeverstoringen zouden kunnen plaatsvinden tijdens de twee minuten stilte, is Chantal niet van plan thuis te blijven. Zoals ieder jaar gaat ze naar de herdenking aan de Apollolaan in Amsterdam Zuid. Hierbij staat ze stil bij de verschrikkingen van de Holocaust en de slachtoffers van de oorlogen waarbij Nederland betrokken was. "4 mei is wat mij betreft een heilig moment, daar moeten we niet aankomen. Op 5 mei vieren we de vrijheid maar zouden we ons met z’n allen moeten afvragen hoe we met alle conflicten in de wereld de vrijheid kunnen behouden."