Klimaatactivisten verstoren aandeelhoudersvergaderingen: ‘Zolang ze de waarheid niet vertellen, komen wij terug’

Bij de protestactie op dinsdagmiddag werd de top van de Rabobank gevraagd om in 2030 45% minder CO2 uit te stoten dan in 2019. De activisten, die aandelen hadden gekocht om bij de vergadering aanwezig te kunnen zijn, kregen tijdens de vergadering geen duidelijk antwoord op die vraag.

Het is tijdens vorige aandeelhoudersvergaderingen niet alleen bij vragen gebleven. Activisten verstoorden vergaderingen de afgelopen tijd onder andere door op fluitjes te blazen, liedjes te zingen en zichzelf vast te lijmen. Bij een recente aandeelhoudersvergadering van de ING moest de politie aan te pas komen om demonstranten af te voeren.

Waar ligt de grens?

In de basis is Everts positief over de protestacties. ‘’Ik vind het eigenlijk heel normaal dat dit gebeurt. Klimaatverandering is een thema waar wij allemaal – burgers, maar ook bedrijven – in ieder geval de komende 27 jaar mee te maken zullen krijgen. Milieudefensie heeft een heleboel individuen verzameld om vragen te stellen bij de aandeelhoudersvergaderingen, dat is hartstikke goed.’’

Desondanks ziet hij ook dat activistische aandeelhouders zich misdragen tijdens de vergadering. Everts ziet bijvoorbeeld dat activisten aan de vergadertafel herhaaldelijk dezelfde vraag stellen, met als doel om het bedrijf onder druk te zetten: ''Als dat drie keer gebeurt is het nog niet zo erg, maar als uiteindelijk niet naar het antwoord wordt geluisterd en er door de vergadering heen wordt geschreeuwd, dan gaat het een tikje te ver'', vertelt Everts. ''Er moeten ook andere vragen en andere belangen in de vergadering tot uitdrukking kunnen komen.''

Sprenger kan zich niet in die visie vinden. Tijdens een protestactie bij de ING in april werd hij nog hardhandig uit de vergadering gemanoeuvreerd door de beveiliging. Ondertussen lijmden andere activisten zichzelf vast om de vergadering te ontwrichten. ''Ik denk dat ik als aandeelhouder het recht heb om een vraag te stellen. Er staat bovendien nergens in de wet dat het verboden is om jezelf vast te lijmen'' stelt Sprenger. De activist ziet met de urgentie van de klimaatverandering op dit moment geen andere optie dan over te gaan op extreme initiatieven: ''Zo’n systeem is nog nooit veranderd door het netjes te vragen.''

Wat is het effect?

Klimaatactivisten zijn gedreven om hun stem te laten horen, maar bedrijven reageren volgens Sprenger nauwelijks op de protesten. Bedrijven die wél nieuwe plannen aankondigen om het klimaat te beschermen, zijn volgens Sprenger veelal vaag in het terugkoppelen hun doelstellingen. De activisten willen concrete veranderingen zien, cijfers, en die zijn er volgens hem niet. ''Het enige dat wij vragen is dat ze de waarheid vertellen. Zolang ze dat niet doen… Ja, dan komen wij terug.''

Everts ziet daarentegen dat de klimaatprotesten wel degelijk hun vruchten afwerpen. ''De acties hebben twee effecten. Eén is dat bedrijven serieus met hun klimaatbeleid aan de slag gaan. Het tweede effect is dat er binnenkort nieuwe regelgeving vanuit Europa komt. Bedrijven worden dankzij die regelgeving verplicht om transparant te zijn over hoe ze hun doelstellingen gaan halen. Dat is echt een heel groot effect.''