'Na 2,5 jaar corona hoort lockdown niet meer in gereedschapskist'

“Na 2,5 jaar corona zou een lockdown niet eens meer in de gereedschapskist moeten horen”, vindt Vos, eveneens vice-voorzitter van de afdeling Breda van Koninklijke Horeca Nederland. “Want dan heb je 2,5 jaar tijd gehad om met allerlei oplossingen aan de gang te gaan.”

Het mooie is, zegt hij: horeca, evenementenwereld, winkeliers hebben al allemaal oplossingen aangedragen. Maar hij heeft het idee dat ‘Den Haag’ er niet voor openstaat. “Dan zie je dat de theoretische werkelijkheid die in Den Haag leeft, niet de praktijk is. Daarin was het gat te groot.”

Enige dat je kunt doen

Ook de Vlaamse viroloog Van Ranst gelooft in de eigen verantwoordelijkheid van burgers en organisaties. “Een epidemie of pandemie is geen orkaan. Daar kan je als individu of gemeenschap weinig aan doen, dat overkomt je. Maar een epidemie bestaat uit een keten van mensen die virus aan elkaar doorgeven. Dit wordt bepaald door gedrag. Het enige wat je kunt doen is het allemaal samen doen.”

Hoewel we soms anders denken, ging dat afgelopen jaren echt niet slecht. “Een overgrote meerderheid van de mensen heeft z’n best gedaan om zo goed als mogelijk hun gedrag aan te passen. En daarmee hebben ze er mede voor gezorgd dat het binnen de perken is gebleven.” Dat betekent overigens niet dat de overheid buiten spel staat: die is volgens hem nodig om de boel te coördineren, in goede banen te leiden.

Beschamend

Naast gedrag wijst Van Ranst op het belang van goede ventilatie. Zo hebben theaterzalen in België allemaal CO2-meters. Die zorgen ervoor dat de luchtkwaliteit zo goed mogelijk is, zodanig dat er geen opstapeling is van virussen in die ruimte. Van Ranst verwacht zodoende niet dat alles weer dicht moet. “Het zou werkelijk beschamend zijn als we weer terug in lockdown zouden moeten.”

Ook in het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam zijn ze hoopvol. “Er is alles aan gedaan om goed voorbereid te zijn”, zegt Peter Langenbach, voorzitter van de raad van bestuur. Hij wijst op reeds gemaakte plannen om op te schalen en bestaande protocollen voor code zwart. Er zijn bovendien acht IC-kamers bijgekomen.

Grootste zorg

Dat betekent niet dat hij op zijn lauweren kan rusten. Het personeelstekort is zijn ‘grootste zorg’. “Het aantal vacatures neemt toe. Het ziekteverzuim is twee keer zo hoog als voor covid. Dat betekent dat de capaciteit lager is. En wat niet iedereen beseft: het duurt 6 tot 8 jaar voordat je er een ic-verpleegkundige opgeleid hebt.”

Winst is er te boeken met het coördineren van bepaalde zorg, zegt hij. Dat betekent dat je op bepaalde plekken wel Covid-19 behandelt en op andere plekken niet, zodat er minder reguliere zorg hoeft afgeschaald. “Dat is de enige knop waar ik aan kan draaien.”